Blog

Ο Μεγαλομάρτυρας Μάρκος ο εκ Θεσσαλονίκης θεραπεύει το παράλυτο παιδί φτωχής γυναίκας!

[…] Αναρίθμητα είναι, αδελφοί, τα τελούμενα παράδοξα από την μαρτυρικήν χάριν του καλλινίκου μάρτυρος Μάρκου [Νεομάρτυρας εκ Θεσσαλονίκης ο οποίος μαρτύρησε στην Χίο στις 5 Ιουνίου του 1801].

Εις το καρτέρι της πόλεως, οπού ονομάζεται Εγκρεμός [της Χίου], εις την ενορίαν οπού λέγεται Θερμουγιώτισσα, κατοικεί μία πτωχή γυνή· αύτη είχε (και το έχει) παιδίον μικρόν αρσενικόν, δύο χρόνων· αυτό συνέβη να πέση από τον σοφάν [είδος καναπέ ή κρεβατιού] κάτω· έπεσεν επάνω εις εν πήλινον αγγείον, και ον τρυφερόν, εκόπη εις την μέσην, και πλέον εις το εξής ούτε να σηκωθή ηδύνατο, ούτε να σταθή όρθιον, αλλά μηδέ να καθίση ηδύνατο.

Και εκείνο οπού έως τότε περιεπάτει και έτρεχε με γέλιο και χαράν, τότε έμενε πάντοτε κατάκοιτον με πόνους και δάκρυα και ιδικά του και των γονέων του· και κάθε φοράν οπού ήθελε να το σηκώση η μήτηρ του, να το μεταθέση εφώναζε κλαίον, οπού επροξένει μεγαλωτάτην λύπην εις τους ορώντας και ακούοντας.

Επέρασεν εις ταύτην την ελεεινήν κατάστασιν δυο χρόνους, ώστε οπού έγινε τεσσάρων χρόνων, αλλά πάντη άχρηστον και πανάθλιον.

Λοιπόν η δυστυχής αυτού μήτηρ, ακούουσα τα θαύματα και τας ευεργεσίας, οπού κοινώς εις όλους κάμνει ο θείος Μάρκος, έκαμε και της έφερον ολίγον αίμα [από το μαρτύριο του αγίου], το έβαλεν εις το νερόν, και μέρος το επότισε, και με το επίλοιπον ήλειψε το σωμάτιον, και μάλιστα τα νώτα του παιδίου, επικαλουμένη θερμώς την ταχειάν του αντίληψιν και υποσχομένη να το νηστεύση δέκα ημέρας κάθε χρόνον προ της μνήμης του, διότι πτωχή ούσα δεν του έταξε χρήματα.

Ταύτα ποιήσασα το μεν παιδίον άφησε κείμενον εις εν μέρος, αυτή δε εκάθισεν εις το εργόχειρόν της· και ο νους της και η πίστις της εδούλευεν εις την του αγίου ενέργειαν.

Ολίγον επέρασε, και λέγει, «μπρε Νικολή (τούτο είναι το όνομα του παιδίου) σήκω έλα να σου δώσω ένα παράν [νόμμισμα]» και (ω του θαύματος!) το πρώην και μέχρι τότε παντάπασιν [εντελώς] ακίνητον εν τω άμα [την ίδια στιγμή] οπού το έκραξεν [φώναξε], εσηκώθη, ωρθώθη, επήγε μόνον του εις την μητέρα, και εκείνη εναγκαλισαμένη και καταφιλήσασα μετά δακρύων αυτό, του έδωκε τον παράν· και έκτοτε έμεινεν υγιαίνον και αλλόμενον [χοροπηδώντας], το πρώην παράλυτον.

Η ταπεινή χειρ η ταύτα γράφουσα, εψηλάφησεν αυτό περιεργότερον, και του εύρεν ένα ζόμπον μικρόν, ωσάν ένα μικρόν γρόνθον, προς δήλωσιν ίσως του προτέρου του πάθους και της παρά του μάρτυρος ιάσεως.

 

Η μνήμη του Νεομάρτυρα και Μεγαλομάρτυρα Αγίου Μάρκου τιμάται στις 5 Ιουνίου.

 

Απόσπασμα από τον βίο του εκ Θεσσαλονίκης Μεγαλομάρτυρα Μάρκου του εν Χίω μαρτυρήσαντος που έγραψε ο Άγιος Αθανάσιος Πάριος και δημοσιεύτηκε στο «Νέον Λειμωνάριον». Εδώ αναδημοσιεύεταί από τον «Συναξαριστή Νεομαρτύρων (1400-1900)» των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη.

Επιμέλεια Στ.Κ.