Blog

Καλό Πάσχα του φθινοπώρου και της ανάστασης της πόλης!

Δεν χρειάζεται να μπει ο Οκτώβριος για να ευωδιάσουν τα μύρα της μεγάλης γιορτής του πολιούχου της Θεσσαλονίκης, Μυροβλύτη Αγίου Δημητρίου. Είναι γνωστό πως πιο παλιά οι Θεσσαλονικείς από τις 14 Σεπτεμβρίου, με την γιορτή του Σταυρού δηλαδή, άρχιζαν σαρανταήμερη νηστεία αφιερωμένη στο Πάσχα του πολιούχου τους.

Και, βεβαίως, εκτός από την σαρακοστή που προμηνύει Πάσχα η γιορτή του Αγίου Δημητρίου «διέθετε» και Μεγάλη Εβδομάδα η οποία ετελείτο με ανάλογες ακολουθίες, όπως η Μεγάλη Εβδομάδα που προηγείται της Αναστάσεως.

Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο πως τελευταία χρόνια επανήλθε στην πόλη και στον προσκυνηματικό ναό του πολιούχου η τέλεση των ακολουθιών αυτών!

Έτσι, ο Μεγαλομάρτυς Δημήτριος μάς προσφέρει ένα ολοκληρωμένο Πάσχα, το Πάσχα του φθινοπώρου! Μια τιμή που όπως γνωρίζουμε δεν έχει κανένας άλλος άγιος στις διαστάσεις αυτές!

Μια άλλη παράμετρος της γιορτής αυτής ήταν ο συνδυασμός της με μια μεγάλη διεθνή εμποροπανήγυρη η οποία συγκέντρωνε κόσμο, προσκυνητές και εμπόρους, ακόμη και από τα πιο απομακρυσμένα άκρα της Ευρώπης. Τα γνωστά μας Δημήτρια.

Και, βεβαίως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν και οι λοιπές πνευματικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνταν κατά την διάρκεια της μεγάλης αυτής εορτής που κρατούσε μέρες κατά τις οποίες εκφωνούνταν λόγοι και εγκώμια στον Άγιο Δημήτριο.

Ευρύτερη εκκλησιαστική εορταστική διάσταση προσέλαβε η γιορτή του πολιούχου της πόλης με τον συνεορτασμό της με την Υπεραγία Θεοτόκο και έτσι η πόλη του φιλόπολη Αγίου Δημητρίου γίνεται και Παναγιοφρούρητη, αφού η Παναγία μοιάζει να είναι «υποχρεωμένη» στους Θεσσαλονικείς από την τιμή που της περιποιούν πλάι στον άγιο τους!

Ο συνεορτασμός αυτός και σήμερα βρίσκεται σε ισχύ με την «επίσκεψη» θαυματουργικών αγίων εικόνων της Παναγίας στην πόλη οι οποίες τίθεται σε προσκύνηση και αγιασμό των πιστών, μαζί με τα χαριτόβρυτα άγια λείψανα του Αγίου Δημητρίου.

Η Θεσσαλονίκη έμεινε σκλαβωμένη στους Τούρκους από το 1430 μέχρι το 1912. Παραμονές της γιορτής του Μυροβλύτη το 1912 ο ελληνικός στρατός βρισκόταν έξω από την πόλη. Οι Θεσσαλονικείς άρχισαν τότε τις ετοιμασίες της επ-Ανάστασης!

Η Θεσσαλονίκη είχε ουσιαστικά ήδη κατακτηθεί, αλλά ο τούρκος διοικητής της κωλυσιεργούσε να υπογράψει την παράδοσή της! Οι Έλληνες, όμως, κάτοικοι της πόλης ξεκίνησαν τον εορτασμό της Ανάστασής τους!

Το Χριστός Ανέστη ήταν στα χείλη όλων των Ελλήνων και των λοιπών χριστιανών κατοίκων της πόλης και έτσι υποδέχτηκαν τον τροπαιοφόρο ελληνικό στρατό: Με το «Χριστός Ανέστη»!

Η τυπική παράδοση της πόλης στους Έλληνες υπογράφτηκε λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 26ης Οκτωβρίου, αλλά ήδη ο ελληνικός κόσμος της Θεσσαλονίκης ένιωθε τελείως ελεύθερος και ετοίμαζε τον σημαιοστολισμό της πόλης με την γαλανόλευκη.

Άλλωστε, εκείνη την χρονιά ο ορθόδοξος κόσμος γιόρτασε Κύριο Πάσχα!

Δηλαδή συνέπεσαν μαζί η γιορτή του Ευαγγελισμού και του Πάσχα!

Και όπως θα θυμάστε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είχε πει πως το ποθούμενο θα έλθει όταν έλθουν δυο πασχαλιές μαζί!

Και έτσι έγινε!

Καλό φθινοπωρινό Πάσχα!

 

Στ.Κ.