Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς: Ο Χριστιανός, μεταξύ του εαυτού του και των λοιπών ανθρώπων, θέτει πάντα τον Θεό, και «διά του Θεού», λύνει όλα τα προβλήματα και ρυθμίζει όλες τις σχέσεις του!
Απόστολος Παύλος. (Ψηφιδωτό 11ος αι.) Καθεδρικός Ναός Αγίας Σοφίας, Κίεβο, Ουκρανία.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Αρχιμ. Ιουστίνου Πόποβιτς (νυν Οσίου Ιουστίνου),
«Α’ προς Θεσσαλονικείς επιστολή Παύλου»
Κεφάλαιο Α’
(1, 1-10)
1,2. «Ευχαριστούμεν τω Θεώ πάντοτε περί πάντων υμών μνείαν υμών ποιούμενοι επί των προσευχών ημών».
Στο ανθρώπινο γένος, οι χριστιανοί είναι «καινοί άνθρωποι»· και είναι «καινοί» γιατί ζουν διαρκώς «εν τω Θεώ», κατά Θεόν και ένεκα του Θεού.
Κάθε σκέψη τους, κάθε αίσθησή τους, κάθε διάθεσή τους, κάθε έργο τους, «εξέρχεται» από τον Θεό, «φέρει» και οδηγεί στον Θεό, πραγματοποιείται και τελειώνει «διά του Θεού».
Η σκέψη του χριστιανού «περί του κόσμου», σταδιακά «ανέρχεται» σε προσευχή για τον κόσμο· η αίσθηση «περί του κόσμου», σταδιακά μεταμορφώνεται σε προσευχή για τον κόσμο, ο οποίος «όλος εν τω πονηρώ κείται» (Α’ ‘Ιω. 5, 19), βρίσκεται στην αμαρτία και στον θάνατο.
Η χριστιανική σκέψη «περί του ανθρώπου», δεν μπορεί να «ανυψωθεί» σε προσευχή, μόνο για τον ίδιο τον άνθρωπο, τον προσευχόμενο, αλλά για κάθε άνθρωπο γιατί κάθε άνθρωπος πάντα βρίσκεται σε κίνδυνο από ορατούς και αοράτους πειρασμούς και γιατί κάθε άνθρωπος, με το είναι του, με την φύση του, είναι «κεκλημένος» να «κερδίσει» την αιώνια ζωή στον ουρανό, κοντά στον Θεό, με την αιώνια αλήθεια, με την αιώνια δικαιοσύνη, με την αιώνια αγάπη.
Γι’ αυτό για τον Χριστιανό, πάντοτε είναι απαραίτητο, πάντοτε είναι «άκρως» απαραίτητο: Να βρίσκεσαι συνέχεια σε προσευχή, δηλ. σε επικοινωνία με τον Θεό, ο Οποίος πάντα είναι δυνατώτερος από κάθε τι, που μπορεί να μας απειλήσει, και από κάθε θάνατο, που μπορεί να μας επιτεθεί και να μας προσβάλλει.
Ο Χριστιανός, μεταξύ του εαυτού του και των λοιπών ανθρώπων, θέτει πάντα τον Θεό, και «διά του Θεού», λύνει όλα τα προβλήματα και ρυθμίζει όλες τις σχέσεις του, με τους άλλους ανθρώπους!
Γι’ αυτό, ο χριστιανός βρίσκεται μόνιμα σε προσευχή προς τον Θεό, για όλα και για όλους τους «πλησίον» του, ακόμη και τους πιο μακρυνούς, διαμέσου της πίστεως, των νοημάτων, των ιδεών, των κατορθωμάτων και των έργων.
Τίποτε πολυπλοκώτερο από την ανθρώπινη ζωή πάνω στην γη και ιδιαίτερα την ζωή του χριστιανού, γιατί σε αυτήν συμμετέχει όλη η Ένθεη Τριάδα, με όλες τις άπειρες δυνάμεις Της, αόρατες και ορατές.
Γι’ αυτό ο χριστιανός είναι σε «προσευχητική» σχέση με τον Τρισήλιο Κύριο, για να τον οδηγήσει Αυτός και να τον χειραγωγήσει, σε όλες τους τις σχέσεις, με κάθε άνθρωπο χωριστά και με όλους τους ανθρώπους γενικώτερα.
Εμείς πολύ λίγο γνωρίζουμε τον εαυτό μας και την ζωή μας, και πιστεύουμε αδιαμφισβήτητα, πως μόνο ο «παν – ορών και παν – γνωρίζων» Κύριος μπορεί αλάθητα να μας οδηγεί σ’ αυτό τον κόσμο, διαμέσου των ανθρώπων και της ζωής, για την σωστή πορεία του εαυτού μας και την σωτηρία της ψυχής μας.
Γι’ αυτό ο Κύριος είναι ο «καλύτερος ρυθμιστής» των σχέσεών μας με τους άλλους ανθρώπους, γιατί μόνον Αυτός μπορεί τέλεια να «διευθετήσει» τις υποθέσεις μας, για να προσπορισθεί, στον καθένα από μας, το μέγιστο πνευματικό κέρδος και όφελος.
Εμείς οι Απόστολοι, με όλο μας το «είναι», αισθανόμαστε αυτό και το έχουμε συνειδητοποιήσει απόλυτα, γι’ αυτό κάθε «διανόησή μας», κάθε σκέψη μας γύρω από σας, αναπόφευκτα μετατρέπεται σε ολόθερμη προσευχή προς τον Θεό για σας.
Η πίστη μας προέρχεται όλη από τον Θεό, γι’ αυτό και μας οδηγεί στον Θεό. Εμείς δεν ανήκουμε στον εαυτό μας, αλλά σε Εκείνον και δεν ζούμε για τον εαυτό μας, αλλά για Εκείνον.
Και για να μπορούμε να προοδεύουμε αδιάκοπα προς την κατεύθυνση αυτή, ένα είναι απαραίτητο: «το αδιαλείπτως προσεύχεσθε» (Α’ Θεσ. 5, 17), δηλαδή να προσευχόμαστε συνεχώς και χωρίς σταμάτημα.
Συνεχίζεται
Επιμέλεια: Στ.Κ.
No Comments
Sorry, the comment form is closed at this time.