
Ο Οσιομάρτυρας Άγιος Ακάκιος, Νεομάρτυρας

Οι Νεομάρτυρες, Ακάκιος, Ευθύμιος και Ιγνάτιος.
Η μνήμη του τιμάται την 1η Μαίου.
Ο νεομάρτυρας Άγιος Ακάκιος καταγόταν από το Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης. Η οικογένειά του ήταν φτωχή και μετακόμισε στις Σέρρες, για να μπορούν πιο εύκολα να εξοικονομούν τα αναγκαία για την ζωή τους.
Εκεί οι γονείς του παρέδωσαν τον μικρό Αθανάσιο, όπως ήταν το βαφτιστικό του όνομα, σε κάποιον βυρσοδέψη για να μάθει την τέχνη του. Το αφεντικό του, όμως, ήταν σκληρό και τον κακομεταχειριζόταν και έτσι με την προτροπή δύο οθωμανίδων που έβλεπαν τα βάσανά του ο Αθανάσιος έγινε μωαμεθανός.
Ήταν τότε μόλις εννιά χρονών, ενώ στη συνέχεια υιοθετήθηκε από τον τούρκο ηγεμόνα της περιοχής.
Όταν έγινε 18 χρονών, η μητριά του τού επιτέθηκε ερωτικά, αλλά επειδή ο νεαρός δεν ανταποκρίθηκε, εκείνη τον συκοφάντησε στον πατριό του.
Παραδόξως ο πατριός του τον έδιωξε από το σπίτι χωρίς κάποια άλλη τιμωρία.
Ο Αθανάσιος, τότε, πήγε στη Θεσσαλονίκη, όπου βρισκόταν πλέον και η υπόλοιπη οικογένειά του. Όταν τους συνάντησε, τους είπε ότι εγκατέλειψε τον μωαμεθανισμό κι αυτοί ένιωσαν μεγάλη ανακούφιση.
Σύντομα, όμως, και καθ’ υπόδειξη της μητέρας του πήγε στο Άγιον Όρος, για να μην εμπλακεί η οικογένεια σε περίπτωση που μαθευτεί ότι ο ίδιος ήταν πρώην εξωμότης. Η μητέρα του, μάλιστα, του είπε πως όσοι αρνούνται δημοσίως τον Χριστό με τον ανάλογο τρόπο πρέπει και να Τον ομολογήσουν.
Στο Άγιον Όρος βρήκε καταφύγιο στην σκήτη του Τιμίου Προδρόμου που βρισκόταν κοντά στη μονή Ιβήρων. Εκεί προετοιμάστηκαν για το μαρτύριο άλλοι δύο νεομάρτυρες, οι οσιομάρτυρες Ευθύμιος και Ιγνάτιος, που τα ιερά σκηνώματά τους ήταν ενταφιασμένα εκεί.
Ο Αθανάσιος εξομολογήθηκε στον γέροντα της σκήτης Νικηφόρο τι συνέβη κατά την παιδική του ηλικία και πως πλέον θέλει να μαρτυρήσει για τον Χριστό.
Ο γέροντας ανέθεσε την καθοδήγησή του στον γέροντα Ακάκιο, ο οποίος κατά την κουρά έδωσε στον Αθανάσιο το δικό του όνομα.
Μετά από κοπιώδη πνευματική και σωματική άσκηση και, όταν οι γέροντες κατάλαβαν ότι ο νεαρός μοναχός Ακάκιος ήταν έτοιμος να μαρτυρήσει, πήρε την ευχή και τις ευλογίες τους και πήγε στην Κωνσταντινούπολη.
Εκεί τον συνόδεψε ένα έμπειρος από τα δύο προηγούμενα μαρτύρια συμμοναστής του.
Στις 29 Απριλίου του 1816, αφού ενισχύθηκε με τη Θεία Κοινωνία, φόρεσε ξανά τουρκική ενδυμασία και ξεκίνησε για το οίκημα που στεγαζόταν το κριτήριο του Βεζύρη και δεχόταν τον κόσμο.
Όταν μπήκε μέσα και ανακοίνωσε χωρίς φόβο τον λόγο της παρουσίας του εκεί, αμέσως άρχισε ο ξυλοδαρμός και ο εκφοβισμός του, ενώ στη συνέχεια τον φυλάκισαν.
Ακολούθησαν προτροπές, κολακείες και ποικίλες υποσχέσεις, για να αλλάξει γνώμη και στη συνέχεια νέα τρομοκράτηση και βασανισμός του.
Ο ίδιος, όμως έμεινε σταθερός στην πίστη του, αντιμετωπίζοντας τους βασανιστές του, όπως και ενώπιον του δικαστή.
Βλέποντας ο δικαστής τη σταθερότητα του Ακακίου, τον καταδίκασε σε θάνατο διά αποκεφαλισμού.
Το μαρτύριό του έγινε στη Δακτυλόπορτα που βρίσκεται στον τρίτο λόφο της Κωνσταντινούπολης την 1η Μαΐου του 1816.
Κείμενο: Στ.Κ.
No Comments
Sorry, the comment form is closed at this time.