
Νεομάρτυρας, Άγιος Αναστάσιος, Ο εικοσάχρονος που υπέστη σκληρά βασανιστήρια και τελειώθηκε στην Θεσσαλονίκη

Ο Νεομάρτυρας, Άγιος Αναστάσιος ο εν Θεσσαλονίκη μαρτυρήσας,
8 Αυγούστου 1794
Το μαρτύριο για τον νεομάρτυρα Άγιο Αναστάσιο από τη Βουλγαρία δεν ήταν κάτι το οποίο επιδίωξε ο ίδιος ούτε ήταν κάτι που ήταν μέσα στις άμεσες προθέσεις του. (Στα βουλγαρικά ονομαζόταν Σπάσος).
Το μαρτύριο προέκυψε αιφνίδια, αλλά εκείνος έδειξε σταθερότητα στην ορθόδοξη πίστη και ξεχωριστή γενναιότητα στους διώκτες του, σαν να ήταν έτοιμος από καιρό για να μαρτυρήσει για τον Χριστό.
Ο «ωραίος την όψιν» Αναστάσιος ήταν περίπου 20 χρονών και εργαζόταν στη Θεσσαλονίκη σε κάποιον οπλοποιό. Μια μέρα το αφεντικό του τού ζήτησε να κάνει κάτι παράτολμο.
Να φορέσει τούρκικα ρούχα και να περάσει λαθραία από τις πύλες της πόλης κάποιες πολυτελείς τουρκικές ενδυμασίες.
Και, ενώ στην αρχή εκείνος δίστασε γιατί φοβήθηκε, το αφεντικό του τον εμψύχωσε, οπότε ο Αναστάσιος αποφάσισε να το διακινδυνέψει. Έτσι φόρεσε τούρκικα ρούχα, πήρε τις πολυτελείς ενδυμασίες και ξεκίνησε για να τις μεταφέρει εκεί που του είπε ο οπλοποιός.
Όταν, όμως, έφτασε σε κάποια πύλη της Θεσσαλονίκης οι τούρκοι φύλακες για τη διακίνηση των εμπορευμάτων του ζήτησαν τα έγγραφα για την εξαγωγή τους. Ο Αναστάσιος για να μη τον φορολογήσουν τους είπε ότι είναι Τούρκος και πως τα ρούχα είναι δικά του. Αυτοί, τότε, του ζήτησαν να πει το σαλαβάτι, δηλαδή την μωαμεθανική ομολογία πίστεως.
Ο Αναστάσιος έμεινε εμβρόντητος από την απαίτησή τους αυτή, γιατί αφ’ ενός δεν ήξερε τι είναι το σαλαβάτι και αφ’ ετέρου δεν ήθελε να κάνει μια τέτοια ομολογία. Αυτό αποτελούσε άρνηση της χριστιανικής του πίστης.
Οι επόπτες, τότε, τον συνέλαβαν, άρχισαν να τον κακοποιούν και τον οδήγησαν στον χαρατσή, τον υπεύθυνο για τους φόρους, και αυτός στον κεχαγιά, δηλαδή τον ανώτερό του. Εν τω μεταξύ συνέχισαν να τον προπυλακίζουν και να τον κακοποιούν και να τον οδηγούν από τον ένα στον άλλο τούρκο αξιωματούχο.
Αυτοί, αρχικά, του μιλούσαν με ευγένεια, κολακεύοντάς τον, υποσχομένοι να του κάνουν διάφορες δωρεές για να συναινέσει να αλλαξοπιστήσει. Τελικά η συζήτηση μεταξύ τους κατέληγε σε φοβερισμούς, απειλές και κακοποιήσεις εναντίον του νεαρού χριστιανού.
Παρ’ όλα αυτά, ο Αναστάσιος, έμεινε σταθερός στην πίστη του και έτσι διόρθωσε την αρχική του ομολογία του ότι είναι Τούρκος, την οποία έκανε όταν τον συνέλαβαν με τα λαθραία ρούχα. Γι’ αυτό και, αγανακτισμένοι οι τούρκοι ιεροδικαστές όταν έφτασε μπροστά τους προχώρησαν σε άγριο ξυλοδαρμό, κακοποίηση και φυλάκισή του.
Η απάντηση του Αναστάσιου σε όλα αυτά ήταν πάντα σταθερή και η ίδια: «Χριστιανός είμαι, δεν αρνούμαι την πίστη μου»!
Τα ίδια και χειρότερα έγιναν και ενώπιον του μουσελίμη, του ανώτατου αξιωματούχου, ο οποίος του έταξε να του χαρίσει πολλά πράγματα, να τον χρυσώσει δηλαδή. Και πάλιν, όμως, ο Αναστάσιος δεν ενέδωσε, παραμένοντας σταθερός στην ορθόδοξη πίστη του και στον αγαπημένο του Χριστό.
Έτσι ο μουσελίμης, βλέποντας και αυτός πως δεν μπορούσε με τα λόγια και τις υποσχέσεις να τον πείσει διέταξε ξανά τον σκληρό βασανισμό του και την φυλάκισή του, αφού τον αλυσοδέσουν και τον στερεώσουν στο ξύλινο τιμωρητικό όργανο.
Τα βάσανά του, όμως, του Αναστάσιου, δεν είχαν τελειώσει ακόμη, αφού δεν σταμάτησαν να τον βασανίζουν απάνθρωπα και μέσα στην φυλακή. Όλα αυτά μας παραπέμπουν στα βασανιστήρια των παλαιών μεγαλομαρτύρων της Εκκλησίας.
Πάντως η απάντηση του Αναστάσιου παρέμεινε μέχρι τέλους η ίδια: «Χριστιανός είμαι, δεν αρνούμαι την πίστη μου»!
Γι’ αυτό ο και, ο ψυχωμένος αυτός χριστιανός οδήγησε σε απελπισία τον οθωμανό ανώτατο αξιωματούχο της πόλης ο οποίος τον καταδίκασε σε θάνατο διά αποκεφαλισμού.
Και πάλιν, όμως, είπε στους στρατιώτες που τον οδηγούσαν έξω από την λεγόμενη «καινούργιαν πόρτα», για να τον αποκεφαλίσουν, να μην σταματήσουν να τον παρακινούν να τουρκέψει.
Ο Αναστάσιος, όμως, αποκαμωμένος από τα σκληρά βασανιστήρια, δεν άντεξε, και εξέπνευσε, οδηγούμενος στον τόπο του μαρτυρίου.
Αυτό δεν του στέρησε το στεφάνι του μαρτυρίου, αφού ήδη υπέστη πολλά μαρτύρια και ο ίδιος έκανε πολλές έμπρακτες ομολογίες και μαρτυρίες της πίστης του.
Είχε ήδη αποδείξει τη σταθερότητα της πίστης του στον Χριστό, όπως και τη γενναιότητα του απέναντι στους τούρκους αξιωματούχους και τους βασανιστές του. Όσα του πρόσφεραν πλουσιοπάροχα οι οθωμανοί δεν ήταν αρκετά για να αρνηθεί τον Χριστό.
Ο εικοσαετής Αναστάσιος φανέρωσε πως το έλεγε η χριστιανική του καρδιά και ουσιαστικά πως ήταν καλά προετοιμασμένος μέσα του για το μαρτύριο, ανά πάσα στιγμή!
Ήταν ένας γνήσιος μάρτυρας, νεομάρτυρας, αλλά και ένας νέος άνθρωπος που μαρτύρησε από φιλότιμο αγάπης για τον Χριστό!
Κείμενο: Στ.Κ.
No Comments
Sorry, the comment form is closed at this time.