Blog

Άγιος Πορφύριος επίσκοπος Γάζης, Σ’ αυτόν υπεισήλθε θείος έρωτας να εγκαταλείψει την Θεσσαλονίκη την λαμπρότητα και τον αμέτρητο πλούτο και να ορμήσει στην ασκητική έρημο 

Ο Άγιος Πορφύριος επίσκοπος Γάζης τιμάται στις 26 Φεβρουαρίου.

Από το βιβλίο, Μάρκου Διακόνου, «Βίος Αγίου Πορφυρίου, επισκόπου Γάζης» των εκδόσεων Ζήτρος. Πρόλογος Αρχιμανδρίτης Ελισαίος, προλογικό  σημείωμα Βασίλης Κατσαρός, εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρα. 

 

Κεφ. 4. Βιογραφικά, ασκητικοί αγώνες στην έρημο, ασθένεια του οσίου

Η Γάζα είναι μία πόλη της Παλαιστίνης που βρίσκεται στα σύνορα της Αιγύπτου, η οποία όχι μόνο δεν είναι ασήμαντη, αλλά και πολυάνθρωπη είναι και μεταξύ των πολύ γνωστών πόλεων συγκαταλέγεται. 

Εκείνη την εποχή ήταν σε έξαρση η μανία των κατοίκων της προς τα είδωλα. Στον επισκοπικό θρόνο αυτής της πόλης ανέβηκε ο Πορφύριος, αυτός που τώρα εγκωμιάζεται από εμένα, αυτός που έχει πατρίδα την επουράνια Ιερουσαλήμ (πρβλ. Εβρ. 12,22), όπου ήδη και έχει απογραφεί, και επίγεια πατρίδα την πόλη των Θεσσαλονικέων. 

Η γενιά του ήταν επίσημη.

Σ’ αυτόν υπεισήλθε θείος έρωτας να εγκαταλείψει πατρίδα και λαμπρότητα γένους και αμέτρητο πλούτο και να ασπασθεί τον μονήρη [τον μοναχικό] βίο· και ευθύς με πλοίο φθάνει από τη Θεσσαλονίκη στην Αίγυπτο.

Αμέσως τότε όρμησε προς τη Σκήτη και αξιώνεται μέσα σε λίγες ημέρες να λάβει το τίμιο σχήμα. Και αφού έζησε εκεί μαζί με τους αγίους πατέρες πέντε χρόνια, πάλι άλλος θείος έρως τον κατέλαβε να προσκυνήσει τους αγίους και σεβασμίους τόπους του Θεού. 

Και αφού έφτασεν εκεί και προσκύνησε, αναχώρησε προς τα μέρη του Ιορδάνη, όπου και κατοίκησε σε σπήλαιο, και παρέμεινε εκεί άλλα πέντε χρόνια, με πολλές κακουχίες.

Από την πολλήν όμως ξηρότητα και τραχύτητα των τόπων εκείνων, αρρώστησε βαρειά. Και αφού είδε ότι έφτασε στον έσχατο κίνδυνο, κατ’ οικονομίαν, παρακάλεσε κάποιον από τους γνωρίμους του να τον μεταφέρει στα Ιεροσόλυμα. 

Η ασθένειά του ήταν κίρρωση του ήπατος, με συνεχή λεπτότατο πυρετό.

Όμως αν και τον βασάνιζε μία τέτοια αρρώστια, που χωρίς σταματημό του κατέτρωγε τα σπλάχνα και έλιωνε το σώμα του, αυτός δεν σταματούσε κάθε ημέρα να επισκέπτεται τους Αγίους Τόπους, κυρτωμένος, χωρίς να μπορεί να ορθώσει το παράστημά του, αλλά ακουμπώντας σε ραβδί.

Επιμέλεια: Στ.Κ.