Blog

Άγιος Νικόλαος εκ Θεσσαλονίκης: Το «θρίλερ» της αποκάλυψης του μαρτυρίου στην Θερμή Μυτιλήνης

Από τις αρχές Ιουλίου του 1959 οι κάτοικοι της Θερμής Μυτιλήνης, αλλά και κάποιων άλλων χωριών γύρω από αυτήν, έζησαν ένα πρωτοφανέρωτο γεγονός που άγγιζε τα όρια του «θρίλερ».

Ένα θρησκευτικό «θρίλερ», σε έναν χώρο τον οποίο οι κάτοικοι της περιοχής θεωρούσαν ως στοιχειωμένο. Βοσκοί από την Θερμή, αλλά και εργάτες έβλεπαν να εμφανίζεται και να περιφέρεται εκεί ένας μοναχός και άκουγαν κατά καιρούς καμπανοκρουσίες και ψαλμωδίες.

Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίζαμε τα όσα εξελίχθηκαν στην περιοχή και ως μία «τραγωδία» -τηρουμένων πάντα των αναλογιών- λόγω των δραματικών συμβάντων που συνέβησαν λίγο μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης και της Μυτιλήνης. Μια «τραγωδία» της οποίας η πλήρης εξέλιξη και αποκάλυψη περιείχε και την «κάθαρση»!

Αλλά και την πανθαύμαστη ευλογία που σκόρπισε σε όλη την οικουμένη.

Προφανώς, όμως, οι νεομάρτυρες της Θερμής κακοποιήθηκαν έως θανάτου χωρίς οι ίδιοι να έχουν προκαλέσει με κάποιο τρόπο ή λόγο την εξέλιξη των γεγονότων, την «τύχη», την «μοίρα» τους. Ή, ακόμη, να επηρέασαν με κάποια υπερβολή ή ύβρι την ίδια την πορεία της ζωής τους! (Όπως συμβαίνει στις αρχαίες τραγωδίες).

Το μαρτύριό τους οφειλόταν στην ίδια τους την πίστη, στις ιστορικές περιπέτειες του γένους ή, αν θέλετε, απετέλεσαν και οι ίδιοι ιερά σφάγια στην ευρύτερη πτώση και άλωση του γένους! Εξάλλου, για τις αμαρτίες του γένους ημών εάλω η Πόλι…

 

9 Απριλίου, Λαμπροτρίτη, 1463

Ο «στοιχειωμένος» τόπος, λοιπόν, ο λόφος της Θερμής, ήταν τόπος ιδιαίτερα ευλογημένος! Από τα μαρτυρικά αίματα των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης και άλλων! Και γύρω από αυτόν συνέβησαν και εξελίχθηκαν ποικίλα έκτακτα γεγονότα, για να αποκαλυφθεί, τελικά, πως αποτελούσε μαρτυρίου τόπο!

Τα γεγονότα αυτά συνέβησαν στις 9 Απριλίου, δεύτερη μέρα του Πάσχα, Λαμπροτρίτη, του 1463. Δέκα χρόνια μετά την άλωση της βασιλεύουσας και όλα αποκαλύφθηκαν με ενύπνια, όνειρα δηλαδή, αλλά και οράματα εις το φως της ημέρας!

Τα πολλά και ποικίλα γεγονότα γύρω από τις αποκαλύψεις αυτές δεν τα έζησαν μόνο πιστοί άνθρωποι της Εκκλησίας, αλλά και άνθρωποι οι οποίοι δεν πίστευαν ή ακόμη κορόιδευαν τα της πίστεως και ιδιαίτερα όσους μιλούσαν για τα όνειρα και τα οράματα που έβλεπαν.

Το ιδιαίτερα παράδοξο ήταν ότι οι διάφορες πράξεις της αποκάλυψης της εκκλησιαστικής αυτής «τραγωδίας» αποκαλυπτόνταν σε διάφορα πρόσωπα τα οποία δεν είχαν καμιά σχέση μεταξύ τους και έμεναν σε διαφορετικά μέρη! Σε μια εποχή, μάλιστα, που δεν υπήρχε καμία δυνατότητα συνεννόησης μεταξύ απομακρυσμένων σημείων.

 

«Εκείνο όμως που δεν επίστευα τόδα με τα μάτια μου πάει, τέλειωσε. Υπάρχει Θεός, και άγιοι»!

Έτσι για παράδειγμα αποκαλύφθηκε το όνομα του Αγίου Ραφαήλ, ο τόπος καταγωγής του, η μόρφωσή του, πώς βρέθηκε στην Μυτιλήνη και το ιδιαίτερα σκληρό μαρτύριο που έζησε στα χέρια των Τούρκων. Σε κάποιους, μάλιστα, έδειξε και πώς μαρτύρησε!

Συγκλονιστικά γεγονότα τα οποία επιβεβαιώνονταν από διάφορους πληροφορητές, ενώ όσοι τα περιγελούσαν και τα χλεύαζαν, έζησαν και οι ίδιοι ποικίλες αποκαλυπτικές εμπειρίες -ορισμένες φορές και ως τιμωρίες- με τις οποίες αναγκάστηκαν να παραδεχτούν και οι ίδιοι τις διάφορες μαρτυρίες! Άλλωστε τις έβλεπαν μπρος στα μάτια τους να επαληθεύονται!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό του Δούκα Τσολάκη τον οποίο μετά από αυτά που έζησε και την μεταστροφή του στην πίστη οι συγχωριανοί τον ειρωνεύονταν.

Έτσι ο ίδιος τους απάντησε:
«Ήμουν πιο άπιστος από σας, το ξέρετε καλά. Εκείνο όμως που δεν επίστευα τόδα με τα μάτια μου πάει, τέλειωσε. Υπάρχει Θεός, και άγιοι».

 

«Είμαι ο οσιομάρτυς Ραφαήλ»
Οι πρώτες, λοιπόν, αποκαλύψεις για τα πρόσωπα που μαρτύρησαν στην Θερμή άρχισαν ως εξής:
Η Παρασκευή Δοργκούνα «Μία νύκτα βλέπει στον ύπνο της ένα κληρικόν με επανωκαλύμμαυχον και εγκόλπιον και της λέει ‘Είμαι ο οσιομάρτυς Ραφαήλ. Δικά μου είναι τα οστά που βρήκατε. Ζούσα στο Μοναστήρι των Καρυών και μ’ έσφαξαν οι Τούρκοι, αφού με εβασάνισαν σαν τον Χριστό. Είμαι άγιος και θα κάμω πολλά θαύματα’».

Εν τω μεταξύ το όνομα επιβεβαιώθηκε και από άλλες μαρτυρίες ενώ λίγες μέρες μετά η Βασιλική Ράλλη:
«Βλέπει στον ύπνο της τον Άγιον Ραφαήλ και της λέει ‘Ήλθα να συμπληρώσω την Ιστορίαν μου. Από την Ιθάκη κατάγομαι, αλλά ζούσα εις την Μακεδονίαν. Όταν πήραν οι Τούρκοι την Κωνσταντινούπολιν και εισέβαλαν εις την Θράκην, έφυγα ως πρόσφυξ από το λιμάνι της Αλεξανδρουπόλεως και ήλθα εις την Λέσβον, όπου εις το βουνό των Καρυών υπήρχε παλαιό Μοναστήρι. Εκεί βρήκα άσυλον. Όταν οι Τούρκοι πήραν την Λέσβον, έκαψαν το Μοναστήρι μας και εμένα μ’ έσφαξαν μέσα από το στόμα, αφού με εβασάνισαν σαν τον Χριστό. Πήγαινε να πεις την ιστορίαν μου εις την Μητρόπολιν’».

 

Η Παναγία μιλά για τον Άγιο Νικόλαο, τον τόπο καταγωγής και το μαρτύριό του
Οι αποκαλύψεις συνεχίστηκαν και με άλλες λεπτομέρειες γύρω από το μαρτύριο. Και, βεβαίως, δεν άργησε να αρχίσουν οι αποκαλύψεις και γύρω από το πρόσωπο του Αγίου Νικολάου του εκ Θεσσαλονίκης.

Η πρώτη αποκάλυψη, μάλιστα, έγινε από την Υπεραγία Θεοτόκο.
Ο Ευθύμιος Φύκιας «Εις άλλο του όνειρο είδε την Παναγία στον ύπνο του και του είπε ‘Νίκο, έλα να μείνεις μια νύκτα εδώ διά να μάθεις όλο το μυστήριο που κρύβεται. Δεν θάσαι μόνος, μην φοβάσαι, θα είμαι εγώ, ο γέροντας, η κοπέλλα, το κοριτσάκι και ο Αρχιδιάκονος Νικόλαος, που βρίσκεται θαμμένος στο αριστερόν προαύλιον της εκκλησίας’».

Η Θεοτόκος αποκάλυψε στην Βασιλική Ράλλη και τον μαρτυρικό θάνατο του αγίου: «Όταν πήραν την Λέσβο οι Τούρκοι δεν έκαψαν αμέσως το Μοναστήρι. Έγινε κάποια ανταρσία και πολλοί χριστιανοί βγήκαν στα βουνά. Τότε οι Τούρκοι με την ιδέα ότι εύρισκαν άσυλο εις το Μοναστήρι, συνέλαβον τους καλογήρους και τους εβασάνισαν να ομολογήσουν που εκρύπτοντο οι χριστιανοί αντάρται. Τον Άγιον Ραφαήλ έπειτα από σκληρά βασανιστήρια τον έσφαξαν με πριόνι. Ο εκ Θεσσαλονίκης Αρχιδιάκονος Νικόλαος, ο οποίος είχεν έλθει μαζί του ως πρόσφυξ από την Μακεδονίαν, ενώ τον εβασάνιζαν τον βρήκε συγκοπή. Μαζί τους εβασανίσθη το 12ετές κοριτσάκι [η Αγία Ειρήνη] του προεστού του χωριού διά να αναγκασθεί ο πατέρας του να ομολογήσει που εκρύπτοντο οι χριστιανοί».

Να έχουμε την ευχή τους!

 

Η επίσημη γιορτή των αγίων τιμάται κάθε χρόνο την δεύτερη ημέρα του Πάσχα, δηλαδή την Λαμπροτρίτη.

 

Και αν θέλουμε να εντάξουμε τους αγίους της Θερμής ανάμεσα στους νέους αγίους της Εκκλησίας θα πρέπει να πούμε πως στις 28 Αυγούστου του 1959, της Κοιμήσεως της Παναγίας με το αγιορείτικο εορτολόγιο, κοιμήθηκε ο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής. Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς στις 4 του μηνός κοιμήθηκε ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης. Εν τω μεταξύ, όλα τα χρόνια μετά την κοίμηση του Αγίου Νεκταρίου το 1920 συνέβαιναν ποικίλα θαυμαστά γεγονότα εντός και εκτός Ελλάδος με ποικίλες θαυματουργικές και ιαματικές επεμβάσεις του. Η αγιοκατάταξή του έγινε το 1961.

Στ.Κ.

 

Πληροφορίες από το βιβλίο του Φώτη Κόντογλου «Σημείον Μέγα, Ήγουν τα θαύματα της Θερμής» των εκδόσεων Αστήρ.