Blog

Άγιος Νικάνωρ, Η εμφάνιση του Αγίου Μηνά στην μητέρα του Αγίου Νικάνορα σε όραμα και η φανέρωσή του ότι εκείνη θα συλλάβει παιδί!

Η ιερά κάρα του Οσίου Νικάνορα και η εικόνα του.

[…]

Εις την περίφημη, και μεγαλόπολη Θεσσαλονίκη ευρισκόταν ένα ανδρόγυνο ευσεβές και ενάρετο, ο μεν ανήρ Ιωάννης, η δε γυνή Μαρία ονομαζόμενοι· τους οποίους όλη η πόλις εκαλοτύχιζε και επαινούσε, τόσον διά τα σωματικά αγαθά, τον πολύ πλούτο λέγω και την ευγένεια, όσον περισσότερο διά την θεάρεστη πολιτεία τους, όπου ήταν παράδειγμα αρετής εις όλους. 

Αλλ’ όσον ήταν από το ένα μέρος περιφανείς και επαινετοί εις τους ανθρώπους, τόσον ήταν από το άλλο μέρος περίλυποι εις NikanorNikanorNikanorNikanorτον εαυτό τους, επειδή και ήταν άτεκνοι, και δεν είχαν κληρονόμο του πλούτου τους, ούτε παραμυθία του γηρατείου τους [παρηγοριά για τα γηρατειά τους]. 

Όθεν [γι’ αυτό] κάθε ημέρα δεν έπαυαν δίδοντες ελεημοσύνας πλουσία χείρι εις τους πένητας [να δίνουν ελεημοσύνη απλόχερα στους φτωχούς], ενήστευον με μεγάλη ταπείνωση, προσεύχονταν πολλές φορές ολονύκτια, εις την Εκκλησία συχνάκις υπήγαιναν, παρακαλούσαν τον Θεό με θερμά δάκρυα να τους δώσει κληρονόμο, και διάδοχο του πλούτου, και γένους τους. 

Ο δε ταχύς εις την αντίληψη Κύριος, και έτοιμος εις τας δεήσεις των δούλων του, επήκουσε και της δεήσεως αυτών, και τους έδωσε τέκνο κατά τον πόθο τους, τούτον τον θαυματουργό και μέγα Νικάνορα. 

Και ακούσατε παρακαλώ ολίγον […] την υπόθεση, να καταλάβετε τελειότερα. 

Εν μια των ημερών, ξηροφαγήσασα [νήστεψε, έφαγε κάτι πρόχειρο, όχι μαγειρεμένο φαγητό] η μήτηρ του Αγίου, και πολλές ελεημοσύνες προς τους δεομένους ποιήσασα [έδωσε ελεημοσύνη σ’ αυτούς που της ζήτησαν, που είχαν ανάγκη], υπήγε αφ’ εσπέρας [από το απόγευμα] εις τον ναόν του μεγαλομάρτυρος Μηνά, εις τον οποίον είχε συνήθεια να πηγαίνει πάντοτε· και εκεί προσευχόταν ολονύκτια γονυκλινώς έμπροσθεν της εικόνος του Αγίου, έχυνε ποταμηδόν τα δάκρυα από τους οφθαλμούς της, εδέετο [παρακαλούσε] μετά συντετριμμένης καρδιάς και κατανύξεως να της δώση τέκνο ο πλουσιόδωρος Κύριος. 

Όθεν η οξυτάτη βοήθεια του παναγάθου Θεού, καθώς κάποτε υπήκουσε την δέηση της προφήτιδος Αννης, και της έλυσε την στείρωση, έτσι και τότε εκάμφθη [κάμθηκε] εις τα δάκρυα, και εις την θερμή δέηση της δούλης του Μαρίας, και της έδωσε να γεννήσει κατ’ επαγγελίαν [αναγγέλοντάς την] τον ‘Αγιο. 

Διότι καθώς ύπνωσε [κοιμήθηκε] ολίγον από τον πολύ κόπο, ευθύς βλέπει εν οράματι [σε όραμα] τον μεγαλομάρτυρα Μηνάν, εξερχόμενο [να βγαίνει] εκ του Αγίου Βήματος με άλλους δύο λευκοφόρους άνδρας, και λέγει προς αυτήν: «Επήκουσεν ο Θεός της δεήσεώς σου, ω γύναι, ως ποτέ της χήρας Άννης, και έλυσε τα δεσμά της στειρώσεώς σου, μόνον πορεύου εις τον οίκον σου, και θέλεις συλλήψη [συλλάβει] και να γεννήσεις υιόν, όστις θέλει γένει δοχείον καθαρόν του Παναγίου Πνεύματος, και πολλούς θέλει εισαγάγει εις Κύριον, διά της αγγελικής αυτού και ενάρετου διαγωγής». 

Ταύτα ως ήκουσεν η γυνή, ευθύς εξύπνησε από την χαρά της, και πιστεύσασα μετά πίστεως εις τα οραθέντα, πολλές δοξολογίες ανέπεμψε προς τον Θεό, και προς τον αυτού μεγαλομάρτυρα, όπου ετάχυνεν εις την δέησή της. 

Όθεν το πρωί μετά την τελείωση της θείας Λειτουργίας, επέστρεψε εις τον οίκον της χαίρουσα, και δοξάζουσα τον Θεόν. 

Και μετ’ ολίγες ημέρες συνέλαβε κατά την του μεγαλομάρτυρος πρόρρησιν [πρόβλεψη], και εφυλάγετο εις όλον τον καιρό της κυοφορίας της. Όταν δε ήλθεν ο καιρός, εγέννησε τον μέγα εις την αρετήν τούτον Όσιον, τον οποίον αναγεννώντες διά του θείου βαπτίσματος, τον ονόμασαν Νικόλαον· όστις και εξ αυτής της βρεφικής ηλικίας εφαίνετο πως θέλει χρηματίσει κατά την αρετή. 

Διότι αφ’ ότου έφτασε εις την παιδική ηλικία, και έγινε έως πέντε χρόνων, εις χείρας ενός ενάρετου διδασκάλου, τον παρέδωσαν οι γονείς του. Και διά να τον διδάξει τα ιερά γράμματα. Και επειδή έτυχε ο παις ευφυής εις τον νουν και οξύτατος, εις ολίγον καιρό έλαβε δύναμη ικανή εις την ανάγνωση των ιερών βιβλίων· επειδή και πάντοτε εις την μελέτη κατεγίνοντο. 

Και δεν ήθελε πώποτε να συναναστραφεί με άλλα παιδιά εις παιγνίδια άτακτα· αλλ’ όπου έβλεπε φρονίμους ανθρώπους, και γέροντες όπου συνομιλούσαν, εκεί επήγαινε και αυτός, διά να ακούσει κανένα λόγο ψυχωφελή, και να συνάξει ως σοφή μέλισσα τα ευώδη άνθη, με τα οποία έμελλε να κατασκευάσει το γλυκύτατο μέλι των αρετών.

Ο εκ Θεσσαλονίκης Άγιος τιμάται στις 7 Αυγούστου.

Από τον «Μέγα Συναξαριστή μεγάλης συλλογής βίων» του Κωνσταντίνου Δουκάκη.

Επιμέλεια Στ.Κ.

No Comments

Sorry, the comment form is closed at this time.