Blog

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Η πιο μεγάλη φιλοσοφία είναι αυτή, να εκδικείται κανείς τα κακά με καλά!

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Υπόμνημα εις την προς Θεσσαλονικείς Επιστολή του Αποστόλου Παύλου  

Ομιλία Ι’

(Α’ Θεσ. 5,12-18)

Συνέχεια από εδώ: https://agiatheodora.gr/apostolos-pavlos-na-timatai-me-ypervoliki-agapi-tous-kata-christo-proistamenous-gia-to-ergo-tous/

2.  «Σας παρακαλούμε όμως, αδελφοί, νουθετείτε τους ατάκτους, παρηγορείτε τους δειλούς, στηρίζετε τους ασθενείς, γίνεσθε ανεκτικοί προς όλους». Εδώ απευθύνεται προς τους προϊσταμένους. «Νουθετείτε», λέγει, «τους ατάκτους». Μη τους επιπλήσσετε, λέγει, από θέσεως εξουσίας, ούτε με αυθάδεια, αλλά με σκοπό να τους νουθετήσετε. 

«Παρηγορείτε τους δειλούς, στηρίζετε τους ασθενείς, γίνεσθε ανεκτικοί προς όλους». Γιατί εκείνος που επιπλήσσεται αυστηρά, επειδή έχει ευρεθεί σε απόγνωση, γίνεται θρασύτερος, περιφρονώντας όλα. Γι’ αυτό πρέπει με τη νουθεσία να παρασκευάζουμε ευχάριστο το φάρμακο. Ποιοι όμως είναι οι άτακτοι; Όλοι όσοι πράττουν αντίθετα προς το θέλημα του Θεού.

Γιατί υπάρχει τάξη και η τάξη αυτή της εκκλησίας πρέπει να εφαρμόζεται περισσότερο από τη στρατιωτική. Επομένως και ο υβριστής είναι άτακτος, και ο μέθυσος άτακτος και ο πλεονέκτης και όλοι που αμαρτάνουν, γιατί δεν βαδίζουν στη φάλαγγα με τάξη, αλλά άτακτα και τρέπονται προς άλλο μέρος. 

Αλλά υπάρχει και άλλο είδος από τα κακά, όχι μεν τέτοιο, κακία όμως και αυτό, η μικροψυχία δηλαδή. Καθόσον και αυτή καταστρέφει όμοια με την αδιαφορία. Όποιος δεν ανέχεται την ύβρη, είναι ολιγόψυχος· όποιος δεν αντέχει τον πειρασμό, είναι ολιγόψυχος. Αυτός είναι εκείνος που έχει σπαρή επάνω στην πέτρα. 

Υπάρχει και άλλο είδος, η ασθένεια. «Στηρίζετε, λέγει, τους ασθενείς». Ασθένεια όμως γίνεται ως προς την πίστη.

Αλλά πρόσεχε πώς δεν αφήνει να περιφρονούνται αυτοί. Και αλλού γράφοντας έλεγε: «Τους ασθενείς κατά την πίστη να τους δέχεσθε». Γιατί και στα δικά μας σώματα το μέρος που ασθενεί δεν το αφήνουμε να καταστραφή. «Γίνεσθε ανεκτικοί», λέγει, «προς όλους». 

Και προς τους ατάκτους; Και προς αυτούς και μάλιστα πάρα πολύ. Γιατί τίποτε δεν είναι ίσο με το φάρμακο αυτό της μακροθυμίας κυρίως στο διδάσκαλο, τίποτε δεν είναι τόσο κατάλληλο για τους αρχομένους. 

Όλους μπορεί να τους μεταστρέψη, όλους να τους κάνη να νιώσουν εντροπή και εκείνον που από όλους είναι πιο άγριος και αναίσχυντος. «Προσέχετε να μη αποδώση κανείς κακό αντί κακού». Εάν δεν πρέπη να αποδίδωμε κακό αντί κακού, πολύ περισσότερο δεν πρέπει κακό αντί καλού, πολύ περισσότερο όταν δεν προϋπήρξε κακό δεν πρέπει να αποδώσουμε κακό. 

Ο τάδε, λέγει, είναι κακός και με ελύπησε και μου έκαμε πολλές αδικίες. Θέλεις να εκδικηθής αυτόν; μη ανταποδώσης, άφησέ τον ατιμώρητο. Άραγε σταμάτησε μέχρις εδώ; Καθόλου. «Αλλά πάντοτε επιδιώκετε το καλό και αναμεταξύ σας και προς όλους». 

Αυτή η φιλοσοφία είναι η πιο μεγάλη· όχι μόνο με κακά να μη εκδικήται κανείς τα κακά, αλλά με καλά. Αυτή είναι πραγματική άμυνα που έχει και για εκείνον βλάβη και για σένα ωφέλεια· μάλλον δε και για εκείνον μεγάλη ωφέλεια, αν θέλη. 

Και για να μη νομίσης, ότι για τους πιστούς έχει λεχθή αυτό, γι’ αυτό είπε, «και αναμεταξύ σας και προς όλους».

Απόσπασμα από τον τόμο, «Ι. Χρυσοστόμου έργα, 22, των Πατερικών Εκδόσεων «Γρηγόριος ο Παλαμάς». Εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση, σχόλια Σπυρίδων Μουστάκας (θεολόγος, φιλόλογος).

Επιμέλεια: Στ.Κ.