Blog

Όσιος Ιλαρίων ο Αθωνίτης, Το παρακινδυνευμένο ανθρωπιστικό ανδραγάθημά του στις φυλακές της Θεσσαλονίκης

Ο Όσιος Ιλαρίων ο Αθωνίτης τιμάται στις 14 Φεβρουαρίου.

Ο π. Ιλαρίων πέρασε έξι μήνες με αυτόν τον τρόπο βοηθώντας [εθελοντικά] τους φυλακισμένους [που βρίσκονταν στις φυλακές της Θεσσαλονίκης].

Σε έναν ξεχωριστό θάλαμο στην συγκεκριμένη φυλακή, δύο φυλακισμένοι κρεμόντουσαν από σχοινιά. Ένας ήταν χριστιανός, και ο άλλος ήταν ένας πλούσιος Τούρκος τραπεζίτης, από τον οποίον ο πασάς, με δίκη και βασανιστήρια, προσπαθούσε να του αποσπάσει χρήματα. 

Αυτοί οι δύο φυλακισμένοι ήταν κρεμασμένοι από τα χέρια και τα πόδια, έτσι ώστε με την παραμικρή κίνηση τα σχοινιά ταλαντεύονταν από την μία άκρη στην άλλη. 

Ειδικοί φρουροί είχαν οριστεί για αυτούς, οι οποίοι κρατούσαν τα όπλα τους πάντα φορτωμένα και τα σπαθιά τους έξω από τις θήκες, μην επιτρέποντας κανέναν να πλησιάσει κοντά στους δυστυχείς. 

Δεν τους έδιναν ούτε νερό, ούτε φαγητό, μιάς και είχαν καταδικαστεί να πεθάνουν από λιμοκτονία με αυτόν τον τρομερό τρόπο.

Ήταν μία ζεστή μέρα και οι δύο άντρες εκτεθειμένοι στον αέρα, βασανίζονταν από αφόρητη ζέστη. Τα χείλη τους είχαν στεγνώσει και σκάσει. Ο π. Ιλαρίων, ο οποίος συνέβαινε να βρίσκεται στην φυλακή, συγκέντρωσε όλη του την προσοχή, πώς θα μπορούσε να βοηθήσει αυτούς τους ατυχείς άνδρες, αλλά κάθε προσπάθεια, μπορεί να του στοίχιζε την ζωή του. 

Αφού γέμισε μία φιάλη με νερό, και πήρε και δύο αχλάδια, περίμενε μία ευκαιρία για να τους πλησιάσει. Τότε παρατήρησε ότι και οι δύο φρουροί, είχαν γύρει την πλάτη τους στον τοίχο και κοιμόντουσαν. 

Προς έκπληξη όλων, ο γέροντας ήσυχα πέρασε ανάμεσα στους φρουρούς, χωρίς να τους ξυπνήσει παρά το μικρό πέρασμα. 

Πλησιάζοντας έναν από τους κρεμασμένους άντρες, έχυσε λίγο νερό στο στόμα του, μετά έδωσε λίγο στον άλλον, και αφού το επανέλαβε αυτό τρεις φορές, έβαλε στο στόμα του καθενός, από ένα αχλάδι. 

Ο Τούρκος τραπεζίτης βλέποντας την αυταπάρνηση του γέροντα, είπε: Είθε ο Αλλάχ, να βραβεύσει την καλή σου πράξη, αλλά φύγε από εδώ γρήγορα, μην σε κόψουν οι φρουροί κομμάτια. 

Όλοι οι φυλακισμένοι παρακολουθούσαν τον π. Ιλαρίωνα με τρόμο. 

Έχοντας ολοκληρώσει την διακονία του αυτή ο γέροντας, επιτάχυνε την απομάκρυνσή του. Γυρνώντας πίσω στους φύλακες, παρά την προσοχή του, χωρίς να το θέλει χτύπησε τον έναν και ξύπνησαν και οι δύο. 

Αλλά ο Κύριος, που έφερε ύπνο στα βλέφαρά τους, θαυματουργικά προστάτεψε τον π. Ιλαρίωνα· έχοντας ξυπνήσει και αφού είδαν τι έκανε ο γέροντας, παρέμειναν ακίνητοι και αποχαυνωμένοι, όπως ήταν από τον ύπνο. 

Δεν έκαναν ούτε είπαν τίποτα στον γέροντα. Αυτή του η πράξη έσωσε τους ατυχείς άνδρες από βέβαιο θάνατο, δίνοντάς τους ζωτική δύναμη. 

Μάλιστα, μετά την αναχώρηση του γέροντα για το Άγιον Όρος, ένας συγγενής του Τούρκου τραπεζίτη, πήγε ενώπιον του πασά και πέτυχε την απελευθέρωσή του. 

Ο τραπεζίτης έκανε γνωστή σε όλους την πράξη του γέροντα και έλεγε: Δείξτέ μου τον, δώστέ μου τον! Θα τον χρυσώσω και θα τον προσκυνώ ως σωτήρα μου!

Από το βιβλίο, ο «Πύργος της αρετής, Βίος και Παρακλητικός κανόνας του Οσίου Ιλαρίωνος του Αθωνίτου», έκδοση Ιεράς Καλύβης Αγίου Ιωάννου Θεολόγου, Νέα Σκήτη Αγίου Όρους, 2005.

Επιμέλεια: Στ.Κ.