
Ο Όσιος Δαυίδ ο Δεντρίτης χαρίζει ξανά την όραση σε κάποια γυναίκα που οδυρόταν για να την θεραπεύσει

Όσιος Δαυίδ ο εν Θεσσαλονίκη ο Δεντρίτης.
Εγκώμιον εις τον εν αγίοις πατέρα ημών Δαυίδ τον εν Θεσσαλονίκη
(απόσπασμα)
Κάποια γυναίκα έχοντας πρόβλημα με τα μάτια και έχοντας αποκτήσει γύρω από αυτά ανυπόφορους πόνους, και αφού εφάρμοσε όλες τις ανθρώπινες θεραπευτικές μεθόδους πάνω τους και έδωσε κάθε βοήθεια στα ευαίσθητα σημεία, πλησίασε τον μακάριο Δαβίδ και του εξέθεσε το πρόβλημα που την στεναχωρούσε και ζητούσε λύση της ασθενείας της.
Ο δε θείος Δαβίδ ανέβαλε να δώσει λύση λόγω της ταπεινοφροσύνης του, αλλά επειδή λυπήθηκε την γυναίκα που έκλαιγε και οδυρόταν ότι δεν την ελεεί, σήκωσε τα χέρια του προσευχόμενος και δεόμενος στον δημιουργό Θεό για την γυναίκα αυτή, αυτόν που πλάθει από τον πηλό τα μάτια μας για να βλέπουν.
Και ζητά από τον Θεό να δώσει την προτέρα όραση και υγεία στην γυναίκα αυτή και αμέσως της χαρίζει την όραση να βλέπει και πάλι τον γλυκό ήλιο.
Αλλά τα θαυμαστά σημεία ήταν πάρα πολλά σε μας.
Γιατί αν προσπαθούσαμε να διηγηθούμε το καθένα χωριστά, θα ήταν σαν να θέλαμε να μεταφέρουμε την άμμο της θάλασσας.
Δεν θα μιλήσω διεξοδικά για τις πράξεις του ανδρός, οι οποίες ανήκουν περισσότερο σε εκείνον. Γιατί τα θαύματα αποδεικνύουν τον περισσότερο ή και όλο τον Θεό.
Από το βιβλίο δρ. Σωτηρίου Ι. Μπαλατσούκα, «Βυζαντινά αγιολογικά κείμενα, Παλαιολόγειοι χρόνοι, Βίοι – θαύματα – εγκώμια αγίων», τόμος γ’, Τρίκαλα.
Επιμέλεια Στ.Κ.
No Comments
Sorry, the comment form is closed at this time.