Blog

Απόστολος Παύλος προς Θεσσαλονικείς: Υπήρξαμε πράοι μεταξύ σας, όπως η παραμάννα που διατρέφει τα παιδιά της!

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Υπόμνημα εις την προς Θεσσαλονικείς

Ομιλία β’

(Α΄ Θεσ. 1,8-2,8)

Συνέχεια από εδώ: https://agiatheodora.gr/apodeixi-tis-aretis-mas-einai-to-oti-mas-ebistefthike-to-evangelio/ 

3. «Αλλά υπήρξαμε πράοι μεταξύ σας, όπως η παραμάννα που διατρέφει τα παιδιά της. Επειδή λοιπόν ετρέφαμε μεγάλη αγάπη για σας, είχαμε τη διάθεση να σας προσφέρουμε όχι μόνο το ευαγγέλιο του Θεού, αλλά και τις ψυχές μας, γιατί μας είχατε γίνει αγαπητοί».

 «Αλλά υπήρξαμε», λέγει, «πράοι». Δεν επαρουσιάσαμε τίποτε το ενοχλητικό, ούτε το δυσάρεστο, ούτε το βαρύ, ούτε κάτι που περιείχε μεγάλη καύχηση. Και το, «ανάμεσα σε σας», όπως θα μπορούσε να ειπεί κανείς, σαν ένας από σας, χωρίς να έχουμε λάβει από τον Θεό τον κλήρο αυτόν. 

«Ωσάν παραμάννα», λέγει, «που διατρέφει τα παιδιά της». Έτσι πρέπει να είναι ο διδάσκαλος. Μήπως η παραμάννα κολακεύει, για να επιτύχει δόξα, μήπως ζητεί χρήματα από τα μικρά παιδιά; μήπως είναι σε αυτά σκληρή και ενοχλητική, δεν είναι μαλακές στα μικρά παιδιά περισσότερο από τις μητέρες; Εδώ δείχνει τη φιλοστοργία. 

«Επειδή», λέγει, «σας αγαπούσαμε τόσο πολύ». Τόσο πολύ έχομε συνδεθεί μαζί σας, λέγει, και όχι μόνο δεν λαμβάνουμε τίποτε, αλλά αν χρειαζόταν και τις ψυχές μας να σας δώσουμε, δεν θα αποφεύγαμε να το κάνουμε και αυτό. Αυτό λοιπόν, ειπέ μου, είναι γνώρισμα ανθρώπινης σκέψεως, και ποιος είναι τόσο ανόητος, ώστε να ειπεί αυτό;

«Είμαστε πρόθυμοι», λέγει, «να σας μεταδώσουμε, όχι μόνο το ευαγγέλιο του Θεού, αλλά και να σας δώσουμε και τις ψυχές μας». Ώστε αυτό είναι μεγαλύτερο από εκείνο. Και ποιο είναι το κέρδος; γιατί από το ευαγγέλιο βέβαια υπάρχει κέρδος· το να δώσουν όμως την ψυχή τους, είναι δυσκολότερο από εκείνο. Γιατί δεν είναι το ίδιο το να κηρύξουν και το να δώσουν την ψυχή τους γιατί εκείνο μεν ήταν τιμιότερο, αυτό όμως δυσκολότερο. 

Ηθέλαμε, λέγει, αν βέβαια ήταν δυνατό, να σας προσφέρουμε και τις ψυχές μας. Και αυτό θα το ηθέλαμε γιατί, εάν δεν το ηθέλαμε, δεν θα ήταν ανάγκη να υποβαλλόμαστε σε δοκιμασίες. Επειδή λοιπόν τους επήνεσε και τους επαινεί, γι’ αυτό λέγει, ότι δεν τα κάνουμε αυτά ζητώντας χρήματα, ούτε για να σας κολακεύσουμε, ούτε γιατί επιδιώκουμε δόξα. 

Πρόσεχε λοιπόν είχαν επιτελέσει μεγάλα κατορθώματα και έπρεπε με εντελώς ιδιαίτερο τρόπο να τους επαινέσει και να τους θαυμάσει, ώστε να γίνουν πιο σταθεροί· ο έπαινος όμως περιείχε υπόνοια. 

Γι’ αυτό λέγει όλα αυτά, για να απομακρύνει την υπόνοια. Και τους κινδύνους όμως αναφέρει. Και πάλι, για να μη νομισθεί ότι γι’ αυτό αναφέρει τους κινδύνους, για όφελός του πάλι, σαν τάχα να κοπιάζει γι’ αυτούς και πρέπει να τιμηθεί από αυτούς, γι’ αυτό επειδή έπρεπε να αναφέρει τους κινδύνους, επρόσθεσε «Γιατί μας είχατε γίνει αγαπητοί». Θα σας δίναμε ευχαρίστως τις ψυχές μας, επειδή έχομε συνδεθεί πάρα πολύ με σας. 

Το μεν λοιπόν ευαγγέλιο, επειδή διέταξε ο Θεός, το κηρύσσομε, τόσο πολύ όμως σας αγαπάμε, ώστε εάν ήταν δυνατό, θα δίναμε και τις ψυχές μας.

Επιμέλεια: Στ.Κ.