Αντώνιος ο Ομολογητής: Αποδίδουμε με ιεροπρέπεια ανάλογη με την τιμή του εικονιζομένου προσώπου, την προσκύνηση που φανερώνει το σεβασμό μας προς αυτό
Αναστήλωση των εικόνων – Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Αντιρρητικός λόγος περί της ορθοδόξου πίστεως Αντωνίου* του Ομολογητή αρχιεπισκόπου Δυρραχίου και αργότερα Θεσσαλονίκης προς τον αυτοκράτορα Λέων τον Ε’ τον Αρμένιο
Ακολουθώντας επακριβώς τις θεϊκές αποκαλύψεις των ιερών λόγων και τις αποστολικές και πατερικές παραδόσεις, αποδίδουμε με ιεροπρέπεια ανάλογη με την τιμή του εικονιζομένου προσώπου, την προσκύνηση που φανερώνει το σεβασμό μας προς αυτό.
Καθιερώνοντας μ’ αυτό τον τρόπο την εικόνα του Χριστού με σεβασμό και προσκύνηση, δεν επικεντρώνουμε σ’ αυτήν το σεβασμό και την τιμή, αλλά λόγω του αρρήτου πλούτου της φιλανθρωπίας Του.
Μ’ αυτό τον τρόπο προσκυνούμε και το τρισμακάριστο και ζωοποιό ξύλο του Σταυρού, πάνω στο οποίο σταυρώθηκε το σώμα του Δεσπότου και χύθηκε απ’ τη ζωηφόρο πλευρά Του το αίμα Του το καθαρτικό κάθε ρύπου που καθαρίζει ολόκληρο τον κόσμο· με αυτού του αίματος την ροή ποτίσθηκε το ξύλο και άλλαξε τη φύσι του και αντί θανάτου μας εβλάστησε την αγέραστη ζωή.
Έτσι προσκυνούμε και τον τύπο του Σταυρού, διά του οποίου καταδιώκονται οι φάλαγγες των δαιμόνων και θεραπεύονται ανίατα πάθη, σαν να διενεργείται και στον τύπο η ίδια χάρη και δύναμη του πρωτοτύπου.
Κατ’ αυτό τον τρόπο, αποδίδοντας το σεβασμό της προσκυνήσεως και στα άλλα ιερά σύμβολα και στους ιερούς χώρους της καθαρής και αγίας λατρείας μας, δεν χωριζόμαστε σε ετερόφυλες και διαφορετικές λατρευτικές τελετές, αλλά μέσω της φαινομενικώς διαφορετικής και χωριστής λατρείας και προσκυνήσεώς τους αναγόμαστε αδιαιρέτως σ’ εκείνην την αδιάσπαστη ενοειδή και ενοποιό θεότητα.
Τοιουτοτρόπως επίσης τιμούμε και προσκυνούμε τις ιερές εικόνες της πανάχραντης Δέσποινάς μας, της Θεοτόκου, και όλων των αγίων, ανάλογα με την υπεροχή και τη σεβασμιότητα που διαθέτουν τα πρωτότυπά τους.
Και για να συνοψίσω, κατά τις αγνές και άγιες λατρευτικές τελετές μας προσκυνούμε συνεκδοχικά και τα λείψανα, τους ναούς και τους τάφους των αγίων και οτιδήποτε άλλο είναι παρεμφερές μ’ αυτά.
Διότι μέσω της δωρεάς και ευεργεσίας που διενεργείται δι’ αυτών, διακρίνουμε και δοξολογούμε το πρωταρχικό και πρωτουργό αίτιο. Και δεν απεικονίζουμε πάνω στην εικόνα αυτό που είναι αδύνατο να δούμε· διότι το Θείο είναι παντελώς άμορφο και χωρίς σχήμα· κι ούτε ανήκει στα στοιχεία που βλέπουμε και τα κατανοούμε με την όραση, αλλά μόνο με το νου είναι θεωρητό, αν βέβαια το επιτύχει κάποιος αυτό.
* Ο Ομολογητής Αντώνιος ήταν συγγενής με την Αγία Θεοδώρα την εν Θεσσαλονίκη και τιμάται στις 2 Νοεμβρίου.
Συνεχίζεται
Από το βιβλίο του Κέντρου Αγιολογικών Μελετών της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, ο «Βίος της Οσιομυροβλύτιδος Θεοδώρας της εν Θεσσαλονίκη» τον οποίο έγραψε ο Γρηγόριος Κληρικός. Ο βίος της Αγίας Θεοδώρας κυκλοφορεί σε ενιαίο τόμο με την «Εξιστόρηση της μεταθέσεως του τιμίου λειψάνου της Οσίας Μητέρας μας Θεοδώρας» του ιδίου συγγραφέως. Η εισαγωγή, το κριτικό κείμενο, η μετάφραση και τα σχόλια έγιναν από τον καθηγητή Συμεών Πασχαλίδη και αποτελεί έκδοση της Ιεράς Μονής Αγίας Θεοδώρας.
Επιμέλεια: Στ.Κ.
No Comments
Sorry, the comment form is closed at this time.