Blog

Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης: Οι μερίδες των αγίων στην Θεία Ευχαριστία

[…]

31. Ο ιερεύς κατόπιν από την σφραγίδα άλλης προσφοράς βγάζει σταυροειδώς με την λόγχη μερίδες και τις αναφέρει στην μνήμη όλων των αγίων και τις τοποθετεί στο αριστερό μέρος του άρτου. Και την πρώτη προσφέρει προς τιμήν και μνήμην των τιμίων επουρανίων δυνάμεων.

Είναι δε ανάγκη να προσφέρουμε και γι’ αυτές, επειδή άγγελοι υπηρέτησαν στο μυστήριο της θείας οικονομίας και γιατί έχουν ενωθεί μαζί μας και είμαστε μία Εκκλησία. Επίσης γιατί επιθυμούν και αυτοί να εμβαθύνουν στα μυστήρια της Εκκλησίας, αποκομίζοντας και αυτοί ανάβαση.

Αλλ’ ακόμα και γιατί βρίσκονται μαζί μας και είναι φύλακές μας και συμφιλιωταί με τον Θεό.

Άλλη δε μερίδα προσφέρει εις τιμήν και μνήμην του τιμίου Προδρόμου και όλων των αγίων προφητών και των δικαίων που προκατήγγειλαν την ενανθρώπηση του Κυρίου.

Άλλη δε εις τιμήν και μνήμην των αγίων και πανευφήμων αποστόλων ως υπηρετών του Χριστού, ως πρώτων ιερέων και διδασκάλων της πίστεως και όλων εκείνων που για την πίστη μας κοπίασαν, τους αγίους ιεράρχες, τους αγίους και καλλινίκους μάρτυρες και τους οσίους μαζί με όλους τους αγίους.

Τελευταία δε προσφέρει μερίδα εις τιμήν και μνήμην του αγίου της ημέρας ή του εορταζομένου αγίου και του Χρυσοστόμου πατρός μας ή του Βασιλείου, όποιου από τους δύο είναι η λειτουργία, και πάλιν όλων μαζί των αγίων, επειδή όλοι εν Χριστώ είναι ενωμένοι.

Είναι δε ανάγκη μαζί με την ανάμνηση του Κυρίου να γίνεται ανάμνηση και των δούλων του.

Και πρώτα, όπως είπαμε, εκείνης που αλόχευτα τον γέννησε, μέσω της οποίας έχουν τελεσθεί τα μυστήρια της σωτηρίας μας. Μετά των άγιων αγγέλων που υπηρέτησαν στο μυστήριο και μέσω αυτού ενώθηκαν μαζί μας και μας περιφρουρούν.

Έπειτα των προφητών και δικαίων που προκήρυξαν το μυστήριο, των οποίων εξαίρετος και τελευταίος υπήρξε ο Βαπτιστής. Έπειτα δε των θεοπτών και κηρύκων αποστόλων, που φώτισαν όλο τον κόσμο, και μαζί μ’ αυτούς των διαδόχων τους ιεραρχών και των μαρτύρων και των οσίων, που είναι οι καρποί του κηρύγματος.

Και τέλος όλων μαζί, επειδή μ’ αυτή την ιερή θυσία ενώθηκαν με τον Χριστό όλοι ομού άγγελοι και άνθρωποι άγιοι και αγιάσθηκαν δια του Χριστού και μας ενώνουν με αυτόν.

 

32. Και λέγει ο ιερεύς· «Με τις ικεσίες αυτών επίβλεψε σ’ εμάς, ω Θεέ, και δώρησέ μας όλα τα αιτήματα που αφορούν στην σωτηρία μας και την αιώνια ζωή».

Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι οι μερίδες είναι αντί των αγίων και για την μνήμη τους και προς τιμήν τους και μέσω αυτών προσφέρονται για την δική μας σωτηρία; Γιατί μετέχουν και αυτοί στο φρικτό τούτο μυστήριο, επειδή συναγωνίσθηκαν με τον Χριστό και απολαμβάνουν δόξα και μεγαλύτερη ανάβαση με την συμμετοχή στην σωτηριώδη θυσία και μας συμφιλιώνουν και μας ενώνουν με τον Χριστό, όσο μάλιστα περισσότερο τους ενθυμούμαστε.

Αλλ’ όμως οι μερίδες δεν μεταβάλλονται ή εις σώμα δεσποτικό ή στα σώματα των αγίων. Αλλά είναι μόνο δώρα και προσφορές και θυσίες με άρτο κατά μίμηση του Χρίστου και στο όνομα των αγίων προσφέρονται στον Χριστό και με την ιερουργία των μυστηρίων και την ένωση και μετοχή σ’ αυτά αγιάζονται και παραπέμπουν τον αγιασμό στους αγίους για τους οποίους προσφέρονται και μέσω αυτών σ’ εμάς.

Έτσι ακριβώς γίνεται και με τις προσευχές, όταν δηλαδή τους ενθυμούμεθα ή όταν κάτι προσφέρουμε στους ναούς ή στα λείψανα ή στις εικόνες τους.

 

Απόσπασμα από το Από το «Η Θεία Ευχαριστία», έκδοση Ιεράς Μητρόπολης Δράμας, Δράμα 2003, μετάφραση, Ιωάννης Μ. Φουντούλης.

Επιμέλεια Στ.Κ.