Blog

Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης, Αν δεν είναι ανάστασις νεκρών, μήτε Χριστού ανάστασις έγινε…

Κατά του δυσσεβούς Ωριγένους, του Διδύμου, του Ευαγρίο και των ομοίων αιρετικών, και περί της των νεκρών αναστάσεως.

Αρχιερεύς: Ύστερον δε από αυτούς είναι και άλλοι δυσσεβείς, αλλά πρώτος τούτων όλων ο Ωριγένης και οι οπαδοί του, οι οποίοι αρνούνται την ανάστασιν των νεκρών, και τέλος κολάσεως δοξάζουσι, και μετεμψυχώσεις και τινάς άλλους μεταγγισμούς, ήγουν μετελεύσεις ψυχών από εν εις άλλο σώμα, πλατωνικώς φλυαρούντες, και επιχειρούσι να ανατρέψουν σχεδόν όλα τα θεία. 

Αν δεν είναι ανάστασις νεκρών, μήτε Χριστού ανάστασις έγινε, και ακολούθως εις μάτην είναι όλα τα της οικονομίας, κατά την γνώμιν αυτών των δυσσεβών. 

Και αν δεν είναι ανάστασις σαρκός, εις μάτην λοιπόν θέλει είναι και του ανθρώπου η πλάσις. 

Επειδή, διατί να πλάση ο Θεός και σώμα; Εις μάτην και ο φαινόμενος αυτός κόσμος εκτίσθη. 

Και αν δεν είναι ανάστασις, λοιπόν άδικος θέλει φανεί ο Θεός να τιμωρήται μόνον η ψυχή, αφού το σώμα απήλαυσε τας ηδονάς. Και πάλιν να μην απολαύση το σώμα τα ουράνια αγαθά, ενώ αυτό ηγωνίσθη και εταλαιπωρήθη.

Ειδέ και είπωσιν ότι μήτε απόλαυσις είναι, μήτε τιμωρία, το άθεον δόγμα τότε το του Επικούρου δοξάζουν, και όλα είναι αυτόματα και τυχηρά, άθεοι δε είναι και αυτοί καθώς εκείνος.
Ειδέ πάλιν και είναι τέλος κολάσεως, καθώς φλυαρούσιν, εις μάτην λοιπόν είναι οι νόμοι, εις μάτην αι νουθεσίαι, εις μάτην τα παλαιά, εις μάτην οι λόγοι των προφητών και των αποστόλων και τα Ευαγγέλια. 

Εις μάτην οι ζήλοι των δικαίων εναντίον των αμαρτανόντων, του Μωυσέως δηλαδή εναντίον των ασεβησάντων, του Πέτρου κατά του Ανανίου και της Σαπφείρας και Σίμωνος του Μάγου. 

Του Παύλου εναντίον του πορνεύσαντος εν Κορίνθω, και μυρίων άλλων ευσεβών και θεοφιλών κατά των απειθών. 

Εις μάτην και αυτή η ενανθρώπησις του Χριστού, κατά την γνώμιν τούτων των δυσσεβών.

Ω της αθέου βλασφημίας! 

Αν είναι τέλος κολάσεως, τι ωφέλησε λοιπόν η ενανθρώπησις του Χριστού; 

Και διατί τάχα να γίνη, αφού μέλλουν να απολαύσουν την ουράνιον βασιλείαν εκείνοι όσοι ήμαρτον αμετανοήτως και εκείνοι όσοι έζησαν ασεβώς; 

Αλλά αποδεικνύουν και ψεύστην αυτόν τον Σωτήρα μας, ο οποίος είπεν: «Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια». 

Και: «ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου παρέλθουσιν». 

Και οπού ονομάζει κόλασιν αιώνιον και βασιλείαν αιώνιον. Βαβαί της δυσσεβείας! 

Και διατί άρα εδόθη μετάνοια, και τις η χρεία μετανοίας αφού είναι τέλος κολάσεως; 

Πώς λοιπόν θέλει είναι αναλλοίωτος και αιώνιος η μέλλουσα ζωή, και πώς μία ημέρα απέραντος; 

Και πώς δε θέλει είναι αιώνιοι οι εκεί καιροί; 

Και πώς θέλουν αφεθεί τινές αφού προς καιρόν κολασθούν; 

Λοιπόν δεν είναι αιώνια τα μέλλοντα, αλλά θέλει είναι και τέλος ζωής.

Αλλά δεν είναι τοιουτοτρόπως αυτά. Διότι οι τοιούτοι λόγοι και τα τοιαύτα φρονήματα είναι των δυσσεβών και ασυνέτων. 

Ο δε του Θεού λόγος λέγει ζωήν αιώνιον εις τους δικαίους κληρονομίαν, και θέλει είναι. Και εις τους αδίκους αιώνιον κόλασιν, και θέλει είναι και αυτή ομοίως, από της οποίας είθε να λυτρωθώμεν δια μετανοίας, ελέει και φιλανθρωπία αυτού του Χριστού.

Απόσπασμα από από το βιβλίο, «Συμεών, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Τα άπαντα,  εκ της αρχαίας εις την ομιλουμένην», των εκδόσεων Βασ. Ρηγόπουλος.

Επιμέλεια: Στ.Κ.