Blog

Άγιος Συμεών Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης: Τι συμβολίζουν τα ιερά άμφια του αρχιερέως (β’ μέρος)

Άγιος Συμεών Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης

Περί της Θείας Λειτουργίας

Από το βιβλίο «Η Θεία Ευχαριστία», έκδοση Ιεράς Μητρόπολης Δράμας, Δράμα 2003.

Μετάφραση: Ιωάννης Μ. Φουντούλης

Συνέχεια από εδώ: https://agiatheodora.gr/agios-symeon-archiepiskopos-thessalonikis-ti-symvolizoun-ta-iera-amfia-tou-archiereos/

6. Η αναμμένη δε λαμπάδα που προηγείται του αρχιερέως φανερώνει την λάμψη της χάριτος που έχει ο αρχιερεύς και το ότι μέσω αυτού αυτή μεταδίδεται στους κληρικούς και σ’ όλους τους άλλους πιστούς. Γιατί όλα τα δώρα μεταδίδονται σ’ όλους δια μέσου της αρχιερατικής χάριτος και τίποτε δεν υπάρχει χωρίς αυτή. 

Για τον λόγο αυτό ο αρχιερεύς ονομάζεται «φωτιστικός» από τον ιερό Διονύσιο* και μιμείται τον «Πατέρα των φώτων» και τον Ιησού Χριστό, που είναι το αληθινό φως, και ότι έχει την χάρη των αποστόλων, που ονομάσθηκαν από τον Χριστό «φως του κόσμου». 

Το μεταδιδόμενο δε φως σημαίνει το διδασκαλικό χάρισμα, που προσφέρει την λάμψη της γνώσεως του Θεού και των αρετών, ακόμα δε την καθαρή και φωτεινή ζωή, την αγγελική και θεία, των ιερών ανδρών και ιδιαιτέρως βέβαια των διδασκάλων, για τους οποίους είναι γραμμένο ότι «να λάμπει το φως τους μπροστά στους ανθρώπους, για να ιδούν τα καλά έργα σας και να δοξάσουν τον ουράνιό σας Πατέρα». 

Ακόμα σημαίνει ότι ο αρχιερεύς οδηγεί τους ανθρώπους προς το φως, μιμούμενος τον Χριστό που είναι «το φως του κόσμου», όπως ο ίδιος είπε, και ότι κατέχει την χάρη του Χριστού και προς τον Χριστό οδηγεί όσους τον ακολουθούν. Αυτά λοιπόν και παρόμοια συμβολίζουν τα άμφια του αρχιερέως, και ακόμη μεγαλύτερα, όσα μπορεί κανείς να εννοήσει από τα θεία νοήματα. 

7. Ο αρχιερεύς, λοιπόν, όπως είπαμε ενδύεται το στιχάριο ως φωτεινό ένδυμα αφθαρσίας και αγιοσύνης, που σημαίνει το καθαρό και φωτιστικό του Χριστού και το αγνό και λαμπρό των αγγέλων. Και ενδυόμενος λέγει ευχή από τον ψαλμό· «Θα χαρεί η ψυχή μου για τον Κύριο».

Κατόπιν φορεί το επιτραχήλιο, που σημαίνει την χάρη που δόθηκε (στον ιερέα) από άνωθεν, δηλαδή από τον ουρανό, από την κεφαλή. Αυτό δε ακριβώς λέγει και η ευχή. «Ευλογητός ο Θεός που εκχύνει την χάρη του επάνω στους ιερείς του». 

Μετά φορεί γύρω από την μέση του την ζώνη, που σημαίνει την δύναμη που δίνεται από τον Θεό, όπως το μαρτυρεί και η ευχή. Γιατί όταν περιζώνεται την ζώνη λέγει· «Ευλογητός ο Θεός, που με περιζώνει με δύναμη».

Συγχρόνως όμως σημαίνει και το έργο της διακονίας, γιατί αυτός που διακονεί έχει ζωσμένη την μέση του. Ακόμα όμως δηλώνει την σωφροσύνη και την αγνότητα, που εντοπίζεται στους νεφρούς και στην οσφύ. 

Κατόπιν φορεί το επιγονάτιο, που συμβολίζει την νίκη κατά του θανάτου και την ανάσταση του Σωτήρος, που έχει και το σχήμα ρομφαίας. Και η ευχή αυτό ακριβώς λέγει· «Περιζώσου πάνω στον μηρό σου την ρομφαία σου, ω δυνατέ», δηλώνοντας έτσι την δύναμη και την νίκη και την ανάσταση του Χριστού με την καθαρότητα και την αναμαρτησία. 

Γι’ αυτό ακριβώς κρέμεται από την οσφύ. Και λέγει στη συνέχεια η ευχή· «Και με την ωραιότητα σου και την ομορφιά σου δυνάμωνε και πρόκοπτε και βασίλευε για χάρη της αλήθειας και της πραότητας και της δικαιοσύνης». 

«Αλήθεια» μεν, γιατί ο Χριστός ο ίδιος είναι «η αλήθεια» και γιατί «έλεος και αλήθεια μπροστά στο πρόσωπο του Θεού». 

«Πραότητα» δε για την υπομονή, που έδειξε κατά τα πάθη του. Και «δικαιοσύνη», γιατί πέθανε χωρίς να αμαρτήσει και γι’ αυτό εξολόθρευσε τον θάνατο.

* Διονυσίου Αρεοπαγίτου (Ψ.), Περί εκκλησιαστικής Ιεραρχίας, κεφ.Ε’, 2.3.6. Migne PG3, 501-505.

Επιμέλεια: Στ.Κ.