Blog

Άγιος Συμεών Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης: Τι συμβολίζουν τα ιερά άμφια του αρχιερέως (γ’ μέρος)

Άγιος Συμεών Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης

Περί της Θείας Λειτουργίας

Από το βιβλίο «Η Θεία Ευχαριστία», έκδοση Ιεράς Μητρόπολης Δράμας, Δράμα 2003.

Μετάφραση: Ιωάννης Μ. Φουντούλης

 

Συνέχεια από εδώ: https://agiatheodora.gr/agios-symeon-archiepiskopos-thessalonikis-ti-symvolizoun-ta-iera-amfia-tou-archiereos-v-meros/

8. Κατόπιν παίρνει τα επιμανίκια, που σημαίνουν την παντοδυναμία του Θεού, όπως ακριβώς το λέγει και η ευχή· «Το δεξί σου χέρι, Κύριε, δοξάσθηκε με δύναμη». Και «Τα χέρια σου με δημιούργησαν και με έπλασαν». 

Ακόμα δε σημαίνουν ότι με τα χέρια του ο Χριστός ιερούργησε τα μυστήριά του. Επίσης και ότι δέθηκαν τα χέρια του κατά το πάθος. 

Μετά φορεί ο αρχιερεύς το φαινόλιο, που μπορεί να είναι και σάκκος ή πολυσταύριο, που όλα αυτά συμβολίζουν την πορφυρή χλαίνα που φόρεσαν στον Χριστό κατά το πάθος. Τον σάκκο δε εκείνο (του εμπαιγμού) συμβολίζει περισσότερο ο σάκκος, αλλ’ επίσης και το πολυσταύριο. 

Αλλά εικονίζουν και την προνοητική και φρουρητική σε όλα και προστατευτική χάρη του Θεού, που τον οδήγησε στο να γίνει άνθρωπος και να υπομείνει τα παθήματα. 

Τελευταίο δε άμφιο φορεί ο αρχιερεύς το ωμοφόριο, που το τυλίγει στους ώμους, συμβολίζοντας την σωτηρία και ανάκληση του πλανηθέντος προβάτου, δηλαδή ημών των ανθρώπων, για χάρη των οποίων πήρε ανθρώπινη μορφή ο Σωτήρ και μ’ αυτήν την μορφή έπαθε το σταυρικό πάθος και μας έσωσε. 

Γι’ αυτό δε κατασκευάζεται από μαλλί. Εμπρός δε και πίσω και επάνω στο στήθος έχει σταυροειδώς τέσσερις σταυρούς, που εικονίζουν την σταύρωση.

9. Έτσι λοιπόν αφού στολισθεί ο αρχιερεύς, στέκεται και ευλογεί αυτούς που τον εξυπηρέτησαν κατά την ένδυση. Αυτοί δε είναι οι διάκονοι, που συμβολίζουν τους αγγέλους που υπηρέτησαν τον Χριστό κατά την σάρκωσή του. 

Μαζί μ’ αυτούς δε τώρα, πού προπορεύονται του αρχιερέως κατά συζυγία, σύμφωνα με την ουράνια τάξη που μιμούνται όσοι βρίσκονται στην γη, με σιγή μεταβαίνουν στο δυτικό μέρος του ναού. 

Πίσω τους δε έρχεται ο αρχιερεύς, θέλοντας έτσι να συμβολίσει ότι ο Σωτήρ κατά την πρώτη του παρουσία στον κόσμο πολιτεύθηκε ταπεινά και φτωχικά. 

Ακόμα δε ότι ο Χριστός απέστελλε πριν από εκείνον ανά δύο τους αποστόλους, και ότι με τους αποστόλους συνεργούσαν άγγελοι. Στέκεται λοιπόν ο αρχιερεύς κοντά στις δυτικές πύλες του ναού μαζί με τους διακόνους, συμβολίζοντας έτσι την κατάβαση του Χριστού στην γη, αλλά και την σωτηριώδη κάθοδό του και σ’ αυτόν τον άδη, με την οποία έσωσε ζώντες και νεκρούς.

10. Ο ιερεύς δε στο άγιο βήμα, αφού πρώτα προσκυνήσει τον αρχιερέα, δείχνοντας την υποταγή, και αξιωθεί την ευλογία του, κάνει την προσκομιδή. Και τούτο γιατί η ευχή πρέπει να προηγείται στα θεία έργα και να ζητείται συγχώρηση. 

Γι’ αυτό λοιπόν, αφού πρώτα λάβει ευλογία και ασπασθεί το χέρι του ιεράρχου πηγαίνει να ιερουργήσει. 

Έτσι ακριβώς έκαναν προηγουμένως και οι διάκονοι όταν επρόκειτο να ενδυθούν τις στολές τους. 

Μ’ αυτόν τον τρόπο οι διάκονοι, αλλά και οι ιερείς και οι αρχιερείς, κάνοντας αυτό οφειλετικά, μαρτυρούν ότι από το χέρι του πρώτου αυτού αρχιερέως έχουν όλοι χειροτονηθεί και ότι είναι αρχιερείς και ιερείς και κληρικοί και μετέχουν της ευλογίας και με ταπείνωση σέβονται την τάξη. 

Ακόμα δε ότι προσέρχονται στον Θεό μετά από ευλογία και συγχώρηση και ότι καθένας τους έρχεται να εκτελέσει το έργο της διακονίας του με υποταγή και ειρήνη.

Επιμέλεια: Στ.Κ.