Blog

Άγιος Συμέων, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, Πώς μιλούμε στους άθεους και για την ύπαρξη του Θεού

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Α’

Κατά Αθέων, και ότι είναι [υπάρχει] Θεός.

Διάλογος με κληρικό

ΚΛΗΡΙΚΟΣ: Επειδή, Πάτερ, είναι διάφοροι, ως προείπα, δόξαι [γνώμες] περί Θεού εις πολλούς από τους Εθνικούς, και άλλοι μεν έχουν της πολυθεΐας την πλάνην· άλλοι δε δοξάζουν μεν ένα Θεόν, όχι όμως Τρισυπόστατον, μήτε όμολογούσι τον Λόγον του Θεού, και το Πνεύμα το Άγιον· άλλοι δε ασεβέστατα είπον ότι δεν είναι παντάπασι Θεός· με ποίον τρόπον λοιπόν πρέπει να εφέλκωμεν [να έλκουμε] τους τοιούτους προς την αληθινήν Πίστιν;

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΥΜΕΩΝ: Πρώτον μεν με παρακλήσεις προς τον Θεόν διά να τους φωτίση· έπειτα δε με την ταπείνωσιν, και με έργα της πνευματικής αγάπης, με βίον άμεμπτον και ενάρετον, σύμφωνον, και μαρτυρούντα την Πίστιν, καθώς οι Απόστολοι εδίδαξαν· επειδή τούτο το έργον είναι αποστολικόν· και με λόγους αφιλονείκους [χωρίς φιλονικία], και τέλος πάντων από τας θείας Γραφάς· διότι να φιλονεική τις και να διαμάχηται είναι ξένον και αλλότριον της Εκκλησίας. 

 ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β’

Ότι είναι Θεός. Απόδειξις πρώτη από τας Αγίας Γραφάς.

ΚΛΗΡ. Πόθεν ημπορούμεν να καταπείσωμεν [πείσουμε] τον Άθεον, ότι υπάρχει Θεός;

ΑΡΧ. Πρώτον μεν, ως είπομεν, από τας Αγίας Γραφάς, αι οποίαι ομολογούσι διά παντός τον Θεόν, μάλλον δε έχουν Αιτίαν και Ύλην καθ’ αυτό αυτόν τον Θεόν, και τον κηρύττουν Ποιητήν των όλων, και ότι είναι Αΐδιος [παντοτινός, αδιάλειπτος] μαζύ με τον Λόγον, και με το Πνεύμα του. 

Λέγει γαρ ο Μωυσής «εν αρχή εν εποίησεν ο Θεός τον Ουρανόν, και την Γην». «Και είπεν ο Θεός γεννηθήτω φως και εγένετο φως» και τα λοιπά ομοίως· και «Εγώ ειμι ο ων» Και εν τη Βάτω· «Εγώ ειμι ο Θεός Αβραάμ, και ο Θεός «Ισαάκ, και ο Θεός Ιακώβ»· σημαίνων με αυτά την Τριάδα. 

Και πάλιν, όταν περί της Πλάσεως του ανθρώπου ομιλή λέγων «Και είπεν ο Θεός ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ «εικόνα ημετέραν, και καθ’ ομοίωσιν».

Και παντού εις όλα διδάσκει ο Μωυσής ότι είναι Θεός, και ότι έχει και Λόγον ο Θεός, και Άγιον Πνεύμα, και ότι όλα τα έκαμε διά του Λόγου, και διά του Πνεύματος αυτού τα ετελείωσεν και τα ηγίασεν.

Είτα και όλοι οι Προφήται με τον Δαβίδ τούτο εδίδαξαν. Αυτός ο Δαβίδ, και άφρονα ονομάζει εκείνον όστις δεν ομολογεί Θεόν, λέγων· «Είπεν άφρων εν καρδία αυτού ουκ έστι Θεός». Τούτο δήλαδη υπερβαίνει βέβαια πάσαν βλασφημίαν, και ασέβειαν. 

Επειδή και αυτός ο Διάβολος ομολογεί, ότι είναι Θεός, αν και ενίοτε ο αντίθεος και ασεβής κλέπτων την θείαν τιμήν αντεισάγει τον εαυτόν του διά Θεόν. Όθεν επλάνησε και τους αθέους Έλληνας, οι οποίοι ηπατήθησαν από τα στοιχεία, και από τους Δαίμονας, και ωνόμασαν Θεούς τα κτίσματα. 

Λοιπόν παντάπασιν άλογος, αφρονέστατος, και από τους Δαίμονας χειρότερος είναι εκείνος, ο οποίος λέγει, ότι δεν είναι Θεός. 

Και πρώτον μεν από τούτο θέλει ελεγχθή ο τοιούτος.

Απόσπασμα από από το βιβλίο, «Συμεών, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Τα άπαντα,  εκ της αρχαίας εις την ομιλουμένην», των εκδόσεων Βασ. Ρηγόπουλος.

Επιμέλεια: Στ.Κ.