Blog

Άγιος Σάββας ο διά Χριστόν σαλός, Πώς διαπιστώθηκε από απεσταλμένους του Πατριάρχη και της συγκλήτου ότι δεν ήταν αιρετικός

[Ο θεσσαλονικιός Άγιος Σάββας ο Βατοπαιδινός, ο διά Χριστόν σαλός]: Έχοντας στο νου του το Βυζάντιο, επιβιβάστηκε σε ένα πλοίο· η πρώτη στάση έγινε στην Τένεδο, ενώ στη συνέχεια στη χερσόνησο της Καλλιπόλεως το πλοίο έπαθε κάποια βλάβη· γι’ αυτό συνέχισε με τα πόδια επισκεπτόμενος πόλεις της Μακεδονίας και της Θράκης. 

Πέρασε κατ’ αρχήν από την Ηράκλεια που τότε ανακαινιζόταν (1328). Στο μέρος εκείνο, στη νότια θάλασσα, σε ένα μέρος δύσβατο και απόκρημνο, απρόσιτο στους ανθρώπους, βρίσκει μια σπηλιά, η οποία και παλαιότερα είχε χρησιμεύσει ως ασκητήριο. 

Κάποιοι ευσεβείς ιερείς εκείνης της πόλεως ανακάλυψαν τον Άγιο και άρχισαν να του φέρνουν τροφές και να του φιλούν τα πόδια ζητώντας λόγο ωφελείας. Ο Άγιος παρίστανε τον μωρό, αποποιούμενος τις ανθρώπινες τιμές και έφυγε από εκείνο το μέρος κατευθυνόμενος προς την Κωνσταντινούπολη. Εκεί εγκαταβίωσε στη μονή του Αγίου Διομήδη και κλείστηκε σε ένα κελλί, άσημος και άγνωστος. 

Ωστόσο, η αγιότητα του Σάββα δεν ήταν δυνατό να κρυφτεί· αν και απομονωμένος στην ιερή ησυχία, κρατώντας την άσκηση της σιωπής, η φήμη του διαπέρασε ολόκληρη την Κωνσταντινούπολη και έφθασε μέχρι τον βασιλέα και τον πατριάρχη.

Επανειλημμένες προσπάθειές τους να διασπάσουν το πέπλο της σιωπής του ασκητή προσέκρουσαν στην άρνησή του [κρατούσε για πολύ καιρό άκρα σιωπή]. Η υποψία της αιρέσεως τους οδήγησε να συγκροτήσουν μια επιτροπή από σοφούς και πεπειραμένους άνδρες της Εκκλησίας και της συγκλήτου για να τον επισκεφθούν και να κρίνουν περί του Αγίου τουλάχιστον από τα εξωτερικά σημεία. 

Αυτός τους δέχθηκε με αμηχανία και, όταν του εξήγησαν το λόγο για τον οποίο έρχονται, άρχισε να τους φιλάει τα πόδια, τα χέρια και τα πρόσωπα, και έβαζε τα χέρια τους στο κεφάλι του αιτούμενος να τον ευλογήσουν, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό την αφοσίωση στον πατριάρχη και την προσήκουσα τιμή στον βασιλέα. 

Επιπλέον, ζήτησε χαρτί και έγραψε το Σύμβολο της Πίστεως μαζί με μια ομολογία, επιβεβαιώνοντας έτσι την ορθοδοξία των απόψεών του. 

Οι αποτελούντες την επιτροπή συναισθάνθηκαν την αγιότητα του ανδρός και έπεσαν να τον προσκυνήσουν ζητώντας την ευχή του. Έφυγαν με δάκρυα στα μάτια και έχοντας μεγάλη ευλάβεια για τον Άγιο, τον οποίο θεωρούσαν ως άγγελο επί γης. Τα νέα διαδόθηκαν γρήγορα στην πρωτεύουσα και πλήθος κόσμου συνέρρεε για να τον δει. Μη ανεχόμενος πάλι τη δημοσιότητα, επειδή αγαπούσε την ανωνυμία, έφυγε κρυφά από εκεί για τον Άθωνα.

 

Απόσπασμα από το «Αγιολόγιον της Θεσσαλονίκης», τόμος β’, του Κέντρου Αγιολογικών Μελετών Θεσσαλονίκης, της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, έκδοση Ιερά Μονή Αγίας Θεοδώρας Θεσσαλονίκης. Κείμενο Π. Κίσλας.

Επιμέλεια Στ.Κ.