Άγιος Νικόλαος Καβάσιλα: Ποιος από τους ενάρετους καταλήφθηκε από τόσο τρελό έρωτα;
Συνέχεια από εδώ:
Τι θα μπορούσε να συγκριθεί με την αγάπη αυτή;
Τι αγάπησε ποτέ ο άνθρωπος τόσο πολύ;
Ποια μητέρα υπήρξε τόσο φιλόστοργη ή ποιος πατέρας τόσο φιλότεκνος;
Ή ποιος από τους ενάρετους καταλήφθηκε από τόσο τρελό έρωτα, ώστε για την αγάπη του αυτή όχι απλώς δέχθηκε να πληγωθεί από τον ίδιο που αγάπησε, ούτε διατήρησε απλώς για τον αχάριστο την αγάπη του και στη συνέχεια, αλλά κι αυτά τα τραύματα τα θεωρεί τιμιότερα απ’ όλα;
Αν και τα τραύματα δεν δείχνουν μόνο πως μας αγαπά, αλλά και πως εξαιρετικά μας τιμά.
Γιατί απόδειξη τιμής υψίστης είναι ότι όχι μόνο δεν αισχύνεται για τις ασθένειες της φύσης μας, αλλά και ότι κάθησε στο θρόνο το Βασιλικό με τα σημάδια που του άφησε η ανθρώπινη ασθένεια.
Και δεν αξίωσε τέτοιας τιμής μόνο τη φύση γενικά του ανθρώπου και αδιαφόρησε για τον καθένα χωριστά, αλλά όλους μας καλεί σ’ αυτό το στέμμα.
Μας απάλλαξε από τη δουλεία και μας κατέστησε υιούς.
Άνοιξε τον ουρανό για όλους και μας έδειξε το δρόμο και τον τρόπο να πετάξουμε, και επί πλέον μας έδωσε φτερά. Και δεν αρκέσθηκε σ’ αυτά, αλλ᾽ Αυτός μας οδηγεί και μας στηρίζει και μας παρακινεί σαν ραθυμούμε.
Κι ακόμη δεν έχω πει το πιο σπουδαίο. Δεν συμπαρίσταται σε μας τους δούλους ο Δεσπότης μόνο ως το σημείο αυτό, αλλά μας καθιστά μετόχους στα δικά του.
Ούτε μας δίνει απλώς το χέρι, αλλά μας έδωσε ολόκληρο τον Εαυτό Του.
Για τούτο είμαστε «ναός Θεού ζώντος».
Χριστού μέλη είναι τα μέλη μας.
Την κεφαλή των μελών μας προσκυνούν τα Χερουβείμ.
Τούτα τα πόδια, τούτα τα χέρια εξαρτώνται από την καρδιά Εκείνου.
Από τι δεν είναι ωφελιμότερο, από τι δεν είναι γλυκύτερο το να διαλογίζεται κανείς αυτά;
Αν αυτά σκεπτόμαστε κι αυτοί οι λογισμοί συνέχουν την ψυχή μας, εν πρώτοις δεν θ’ αφήσουμε μέσα μας πέρασμα για τίποτε το πονηρό.
Έπειτα, αν κατανοήσουμε τις ευεργεσίες, θα είναι επόμενο ν’ αυξήσουμε την αγάπη μας στον Ευεργέτη.
Κι αν έτσι σφοδρά Τον αγαπήσουμε, τότε και εργάτες των εντολών Του και κοινωνοί της θέλησής Του θα γίνουμε.
Γιατί «ο αγαπών με, λέει η Γραφή, τας εντολάς μου τηρήσει».
Απόσπασμα από το βιβλίο το Αγίου Νικολάου Καβάσιλα, «Περί της εν Χριστώ ζωής», λόγος στ’, PG 150. Μετάφραση από τις μοναχές του Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Δημοσίευση περιοδικό Σύναξη, τεύχος 6, Άνοιξη 1983.
Επιμέλεια: Στ.Κ.
No Comments
Sorry, the comment form is closed at this time.