Blog

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Είτε πεθάνουμε, είτε ζούμε, μαζί με Αυτόν θα ζήσουμε!

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Υπόμνημα εις την προς Θεσσαλονικείς Επιστολή του Αποστόλου Παύλου

Ομιλία Θ’

1. «Ας ενδυθούμε με θώρακα την πίστι και την αγάπη, και περικεφαλαία, την ελπίδα της σωτηρίας». «Της πίστεως και της αγάπης», λέγει. Εδώ υπαινίχθηκε τον τρόπο ζωής και το δόγμα.

Εφανέρωσε τι σημαίνει να είμασθε άγρυπνοι και προσεκτικοί, το να έχωμε δηλαδή το θώρακα της πίστεως και της αγάπης. Δεν λέγει την τυχαία πίστι, αλλά όπως το θώρακα τίποτε δεν θα ημπορούσε να τον τρυπήση γρήγορα, αλλά είναι ασφαλές τείχος στο στήθος, έτσι και συ κτίσε γύρω στην ψυχή την πίστι και την αγάπη και δεν θα μπορέση να καρφωθή κανένα από τα πυρωμένα βέλη του διαβόλου. 

Γιατί όπου θα έχη ενισχυθή από πριν η δύναμις της ψυχής με το όπλο της αγάπης, όλα στα χαμένα και άσκοπα τα επινοούν εκείνοι που την επιβουλεύονται. 

Γιατί ούτε ή πονηρία, ούτε η έχθρα, ούτε η βασκανία, ούτε η κολακεία, ούτε η υποκρισία, ούτε τίποτε άλλο θα μπορέση να πλησιάση αυτή την ψυχή. Δεν είπε απλώς αγάπη, αλλά ισχυρή σαν το θώρακα. «Και περικεφαλαία, την ελπίδα της σωτηρίας». 

Γιατί όπως ακριβώς η περικεφαλαία σώζει το πιο ευαίσθητο από τα όργανα του σώματός μας, επειδή περιβάλλει το κεφάλι μας και το καλύπτει από παντού, έτσι και η ελπίδα δεν αφήνει το νου να πέση σε σφάλμα, αλλά τον κάνει να σταθή όρθιο όπως το κεφάλι, χωρίς να επιτρέπη να πέση σε αυτόν τίποτε από τα έξω. 

Έως ότου δεν θα φέρεται τίποτε εναντίον της, ούτε αυτή ολισθαίνει, γιατί αυτός που είναι οπλισμένος με αυτά τα όπλα δεν είναι δυνατό να πέση ποτέ. «Γιατί μένει η πίστις, η ελπίδα, η αγάπη.

Έπειτα αφού είπε, να ενδυθήτε και να φορέσετε, λέγει, αυτός ετοιμάζει τα όπλα, από όπου θα ημπορούσε να προέλθη και η πίστις και η ελπίδα και η αγάπη, και να γίνουν ισχυρά αυτά. «Γιατί ο Θεός δεν μας προώρισε για οργή, αλλά για απόκτησι της σωτηρίας διά μέσου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος πέθανε για μας». 

Ώστε δεν μας εκάλεσε γι’ αυτό, για την απώλεια, αλλά για τη σωτηρία. Και ότι το θέλει αυτό, από πού είναι φανερό, Τον Υιό του έδωσε για μας. Τόσο επιθυμεί να σωθούμε, έδωσε τον Υιό του, και όχι απλώς τον έδωσε, αλλά τον παρέδωσε σε θάνατο. 

Από τις σκέψεις αυτές γεννάται η ελπίδα. Μη λοιπόν απελπίζεσαι, άνθρωπε, όταν απέρχεσαι προς τον Θεό, ο οποίος ούτε τον Υιό του λυπήθηκε για χάρι σου· μη κουρασθής με τα παρόντα κακά. 

Αυτός που έδωσε το μονογενή Υιό του, για να σε σώση και να σε απαλλάξη από τη γέεννα του πυρός, τι θα λυπηθή στη συνέχεια για τη δική σου σωτηρία. Ώστε είναι ανάγκη να ελπίζωμε όλα τα αγαθά. 

Γιατί δεν θα εφοβούμασθε, εάν επηγαίναμε σε δικαστή που επρόκειτο να μας κρίνη και είχε επιδείξει τόσο μεγάλη αγάπη για μας, ώστε και τον υιό του να θυσιάση.

Ας ελπίζωμε λοιπόν για αγαθά και μεγάλα πράγματα, γιατί ελάβαμε το κυριώτερο. 

Ας πιστεύωμε, γιατί είδαμε το παράδειγμα. 

Ας αγαπήσωμε, γιατί είναι η πιο μεγάλη ανοησία το να μη αγαπήσωμε αυτόν που έχει συμπεριφερθή με τον τρόπο αυτό. 

«Για να ζήσωμε μαζί με αυτόν», λέγει, «είτε αγρυπνούμε, είτε κοιμώμασθε. Γι’ αυτό προτρέπετε ο ένας τον άλλο και οικοδομείσθε αναμεταξύ σας, καθώς και πράττετε». 

Και πάλι, «Είτε αγρυπνούμε, είτε κοιμώμασθε». Άλλον ύπνο εννοεί εκεί, και άλλον εδώ. Γιατί εδώ με το «είτε κοιμώμασθε», εννοεί το σωματικό θάνατο· δηλαδή, μη φοβάσθε τους κινδύνους, και αν ακόμη πεθάνομε, θα ζήσωμε. 

Μη απελπισθής, επειδή κινδυνεύεις· έχεις ασφαλές στήριγμα· δεν θα έδινε τον Υιό του, εάν δεν εφλέγετο από υπερβολική αγάπη για μας.

Ώστε και αν ακόμη πεθάνης, θα ζήσης, γιατί και αυτός πέθανε. Είτε λοιπόν πεθάνομε, είτε ζούμε, μαζί με αυτόν θα ζήσωμε. Είναι αδιάφορο αυτό καθόλου δεν με ενδιαφέρει, είτε ζω, είτε πεθάνω, γιατί μαζί με εκείνον θα ζήσωμε.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Είτε πεθάνουμε, είτε ζούμε, μαζί με Αυτόν θα ζήσουμε! Είναι αδιάφορο αυτό· καθόλου δεν με ενδιαφέρει, είτε ζω, είτε πεθάνω, γιατί μαζί με εκείνον θα ζήσουμε!

Απόσπασμα από τον τόμο, «Ι. Χρυσοστόμου έργα, 22, των Πατερικών Εκδόσεων «Γρηγόριος ο Παλαμάς». Εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση, σχόλια Σπυρίδων Μουστάκας (θεολόγος, φιλόλογος).

Επιμέλεια: Στ.Κ.