Blog

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Έχει τη δύναμη ο λόγος της αναστάσεως να παρηγορήσει εκείνον που ευρίσκεται σε μεγάλη λύπη!

Η φτώχεια όμως υπήρχε σε αυτούς επειδή τους είχαν αποσπάσει τα χρήματά τους. Εάν όμως εκείνους, των οποίων τα χρήματα αποσπούσαν για τον Χριστό, προτρέπη να τρέφωνται με την εργασία τους, πολύ περισσότερο τους άλλους.

Διότι πράγματι τους τα είχαν αρπάξει· «Συμμέτοχοι» λέγει, «εγίνατε των εκκλησιών του Θεού». Πώς έγιναν συμμέτοχοι με εκείνους, λέγει· «Και την αρπαγή της περιουσίας σας εδεχθήκατε με χαρά». 

Εδώ λοιπόν αρχίζει το λόγο περί της αναστάσεως. Και τι; μήπως δεν τους είχε ομιλήσει γι’ αυτό; Εδώ όμως υπαινίσσεται κάποιο άλλο μυστήριο. Ποιο λοιπόν είναι αυτό; 

«Ότι εμείς οι ζωντανοί», λέγει, «οι οποίοι θα απομείνωμε κατά την παρουσία του Κυρίου, δεν θα προφθάσωμε τους πεθαμένους». Έχει λοιπόν τη δύναμι και ο λόγος της αναστάσεως να παρηγορήση εκείνον που ευρίσκεται σε μεγάλη λύπη, είναι όμως ικανό το λεγόμενο τώρα, να κάνη περισσότερο αξιόπιστη την ανάστασι.

Πρώτα όμως ας ειπούμε εκείνο· «Δεν θέλομε να έχετε άγνοια, αδελφοί, γι’ αυτούς που έχουν κοιμηθή, για να μη λυπείσθε, όπως και οι λοιποί, οι οποίοι δεν έχουν ελπίδα». 

Πρόσεχε πώς και εδώ ομιλεί με ήμερο τρόπο. Δεν είπε, τόσο ανόητοι είσθε, όπως προς τους Κορινθίους, άφρονες, διότι αν και γνωρίζετε την ανάστασι όπως εκείνοι που δεν πιστεύουν, έτσι λυπείσθε, αλλά με υπερβολικά ήμερο τρόπο, σεβόμενος την άλλη αρετή τους. 

Και δεν είπε, για τους πεθαμένους, αλλά «για εκείνους που έχουν κοιμηθή», θεμελιώνοντας αμέσως από την αρχή την παρηγοριά. «Για να μη λυπείσθε», λέγει, «όπως και οι λοιποί, οι οποίοι δεν έχουν ελπίδα». 

Άρα το να οδύρεται κανείς για τους πεθαμένους είναι γνώρισμα εκείνων που δεν έχουν ελπίδα. Και είναι φυσικό. Γιατί ο άνθρωπος που δεν γνωρίζει τίποτε για ανάστασι, αλλά νομίζει ότι είναι πραγματικός θάνατος αυτός ο θάνατος, δικαιολογημένα οδύρεται και θρηνεί και αφόρητα πενθεί γι’ αυτούς σαν να έχουν χαθή. 

Εσύ όμως που περιμένεις ανάστασι, για ποιό λόγο οδύρεσαι; Άρα το να οδύρεται κανείς είναι γνώρισμα εκείνων που δεν έχουν ελπίδα.

Απόσπασμα από τον τόμο, «Ι. Χρυσοστόμου έργα, 22, των Πατερικών Εκδόσεων «Γρηγόριος ο Παλαμάς». Εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση, σχόλια Σπυρίδων Μουστάκας (θεολόγος, φιλόλογος).

Επιμέλεια: Στ.Κ.