Blog

Άγιος Δημήτριος, Για την ανάβλυση μύρου από τον τάφο του

Ανάβλυση μύρου από τον τάφο

Για την ανάβλυση του μύρου από τον τάφο υπάρχει εκτενής αναφορά στην υμνολογία.

Μετά το μαρτυρικό θάνατο, λέει ο Άγιος Συμεών «νόμους ανθρώπων ακολουθών, μάρτυς ένδοξε, εν τω τάφω κρύπτη ως θνητός, τούτον δε πηγήν μύρων φαίνεις άφθονον…»1.

Ο τάφος του Αγίου Δημητρίου είναι «όλβιος τάφος» διότι «νεκρόν άφθαρτον πλουτών και ζωής κρουνούς βλύζων μύρα άπαυστα…»2.

Και αλλού πάλι ο Άγιος Συμεών ποιητικά υμνολογεί: «Σε τον πεφιλημένον ως πάναγνον Χριστού εσφαγμένον η σύμπασα ορώσα εκ τάφου μύρα εκβλύζοντα Χριστώ κράζει, Δημήτρια…»3.

Ο τάφος του Αγίου Δημητρίου «εκβλύζει άπαυστα μύρα», «αεννάως, «πηγάζει μύρου βρύσιν», γίνεται «εύώδους μύρου πηγή» και μάλιστα «πηγή ακένωτος»4.

«Εντευθησαύρισται μεν ο Δημήτριος, τάφω, αλλ’ όμως αιματόρρυτα χεύματα μυροβλυτεί» και με τα μύρα του «τους εν τη γη πάντος ευφραίνει πιστούς», γιατί όντως ο τάφος «πηγάζει ημίν των μύρων δαψίλειαν…»5.

Η αφθονία των μύρων που αναβλύζει από τον τάφο έκανε το μάρτυρα γνωστό σε όλη την οικουμένη.

Το φαινόμενο της αναβλύσεως του μύρου από τον τάφο είναι υπερφυσικό, ώστε: «Νους ουκ εξαρκεί, και λόγος ανθρώπινος εκδιηγήσασθαι, τας υπερφυείς τιμάς, και δόξας, μάρτυς, ας περ απειληφας… το δε μύρον, σύμβολον σαφέστατον εκβλύζον σης κόνεως»6.

Ασφαλώς, όσο «φως και μύρα ο τάφος εκβλύζει… ταύτα σώματός είσι του Πανάγνου Δημητρίου».

* Βυζαντινό αργυρό, επιχρυσωμένο κιβωτίδιο που χρονολογείται στα μέσα του 12ου αιώνα και φέρει μύρο του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου (βλέπε Ανδρέας Ξυγγόπουλος, Βυζαντινόν κιβωτίδιον μετά παραστάσεων έκ του βίου του αγίου Δημητρίου, Αρχαιολογική Εφημερίς, τόμος 75 [1936], σ. 101-136).

Το κιβωτίδιο αποτελεί μικρογραφία της σαρκοφάγου που βρισκόταν στο περίφημο κιβώριο του βυζαντινού ναού του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης και περιείχε το σώμα του αγίου. 

Η παράσταση της φωτογραφίας κοσμεί την κάτω στενή πλευρά του κιβωτιδίου. Ο Άγιος Δημήτριος κάθεται αριστερά, στραμμένος προς δεξιά, και τείνει το χέρι σε σχήμα ευλογίας προς τον ιστάμενο εμπρός του Νέστορα, ο οποίος φορεί στρατιωτικό ένδυμα, δηλαδή βραχύ χιτώνα και διακοσμημένο θώρακα. Επάνω από το θώρακα φέρει χλαμύδα πορπούμενη στον δεξιό ώμο, η οποία πέφτει προς τα πίσω. Ο Νέστωρ τείνει το δεξί χέρι προς τον Άγιο Δημήτριο, ενώ στο αριστερό κρατεί δόρυ. (Εικόνα και πληροφορίες από Λειψανοθήκη: https://leipsanothiki.blogspot.com/2015/04/428.html#more

Από το βιβλίο του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου, π.  Δημητρίου Βακάρου,  το «Μύρο του Αγίου Δημητρίου του Θεσσαλονικέως», Θεσσαλονίκη 1979.

Επιμέλεια: Στ.Κ.