
Όσιος Δαυίδ ο εν Θεσσαλονίκη ο Δεντρίτης, Όταν Άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε για να τον επιβεβαίωσει πως ο Κύριος αποδέχτηκε την προσευχή του…

Ο Όσιος Δαυίδ ο εν Θεσσαλονίκη ο Δεντρίτης. Τοιχογραφία Βίκτωρα Στούπκα. Καθολικό Ιεράς Μονής Αγίας Θεοδώρας.
Όταν συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από τότε που ο Άγιος Δαβίδ ανέβηκε πάνω στην αμυγδαλιά ως άλλος στυλίτης χάριν ασκήσεως, του εμφανίστηκε Άγιος Άγγελος λέγοντας του:
– Δαβίδ, ο Κύριος άκουσε την προσευχή σου και σου δίνει αυτή τη χάρη που πολλές φορές ζήτησες από τον ίδιο: Να είσαι ταπεινόφρων, μετρημένος και συνετός σε ότι κάνεις, να τον σέβεσαι με φόβο Θεού και να τον λατρεύεις με την πρέπουσα ευλάβεια.
Κατέβα, λοιπόν, τώρα από το δέντρο και ησύχασε σε ένα κελλί, ευλογώντας τον Θεό, μέχρι να τελειώσεις και μια ακόμη αποστολή. Όταν θα γίνει αυτό θα βρεις για πάντα ανάπαυση από τους σωματικούς πόνους και ψυχική παρηγοριά.
Όση ώρα μιλούσε μαζί με τον Άγιο Δαυίδ ο Άγγελος, ο Άγιος τον άκουγε με φόβο Θεού και, αλλά και με τρόμο.
Έπειτα, όταν έγινε άφαντος ο Άγγελος, ο Όσιος άρχισε να ευχαριστεί τον Κύριο, λέγοντας Του: «Ευλογητός ο Θεός, ο οποίος αποδέχθηκε την προσευχή μου και με ελέησε».
Μετά, κάλεσε τους μαθητές του και τους φανέρωσε την οπτασία την οποία είδε και τους είπε να ετοιμάσουν το κελλί στο οποίο θα έμενε, πλέον, όπως ήταν η θεϊκή εντολή.
Οι μαθητές του, αναπαυμένοι με την εξέλιξη αυτή πραγματοποίησαν με σπουδή όσα τους είπε ο σεβάσμιος και εξαγιασμένος γέροντάς του και το διεμήνυσαν στον αγιότατο Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης Δωρόθεο.
Ο Αρχιεπίσκοπος, τότε, πήρε τους ευλαβέστερους κληρικούς της μητρόπολής του και χαρούμενος ανέβηκε στην Άνω Πόλη και στον τόπο ασκήσεως του Αγίου.
Όταν έφτασε εκεί ασπάστηκε τον Όσιο και τον κατέβασε με ιδιαίτερη προσοχή και ευλάβεια από το δέντρο. Ακολούθως λειτούργησαν και τον εγκατέστησαν στο κελλί του, τελώντας μια μεγάλη και ξεχωριστή πανήγυρη.
Και έτσι ο Αρχιεπίσκοπος και η λοιπή συνοδεία του επέστρεψαν αγαλλόμενοι, ο δε Όσιος έμεινε στο κελλί του ησυχάζοντας, ευλογώντας διαρκώς και αδιαλείπτως τον Κύριο, όπως και πριν.
Μετά το πέρας, όμως, της δύσκολης αυτής ασκήσεως του, ο Θεός του χάρισε τόση ευλογία και χάρη, ώστε έδιωχνε δαίμονες, έδινε στους τυφλούς το φως των οφθαλμών τους και θεράπευε κάθε άλλη ανίατη ασθένεια, επικαλούμενος τον Χριστό.
Διασκευή από τον «Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας», μήνας Ιούνιος, τόμος στ’.
Διασκευή επιμέλεια Στ.Κ.
No Comments
Sorry, the comment form is closed at this time.